Bilinç de böyle olmalı diye düşünüyorum. Araba gidiyor, araba nereye gideceğini biliyor, ben ise bu mükemmel gecede bu yolculuğu deneyimliyorum. Huzurluyum, umutluyum, etrafimdaki gece ışık içinde sanki. Öylesine bir aydınlık var içimde. "Ben bilincim, seçebilirim." Yaşam da böyle yaşanmalı. Şimdi Kerem'in bu jestini firsat bilip bilinçli bir düşünce seçmeliyim, diye düşünüyorum: "Her geçen gün ne kadar değerli olduğumu fark ediyorum." Ağzım kulaklarımda kendimi yola, yolculuğa, geceye bırakıyorum.