Çevrelerini saran ağır sessizlik, tıpkı denizin dibindeki dalgıcın üzerine basınç yapan su kütlesi gibi, ruhlarını eziyordu. Bu sessizlik, uçsuz bucaksız sonsuzluğun ve kaçınılmaz zorunluluğun olanca ağırlığıyla üzerlerine yükleniyor; dünya nimetlerine olan aşırı tutkularını, gelip geçici coşkularını, uçarı heveslerini ezerek son damlasına kadar posasını çıkarıyor; büyük ve yenilmez doğa güçlerinin parmağında oynattığı, zavallı akılları ve yetersiz bilgileriyle onları ufacık birer güneş lekesine döndürüyordu.
Bilgisi engin olan, gökleri yaratınca onlara rehberler de verdi, her bölüm eşit ışık saçsın diye öbür bölümlere. İşte bunun gibi dünya nimetleri içinde bir rehber görevlendirdi, geçici nimetleri insan aklının engeline takılmadan bir aileden bir aileye, bir halktan bir halka aktarsın diye; işte bu nedenle otların arasında gizli bir yılan gibi görülmeyen onun verdiği karar gereği, bir halk ileri giderken bir başka halk gider geriye.
Dünya geçici bir konaklama yeriyse, her nefes ayrılık rüzgarı esmiyor mu?
Kalıcı olanı geçici olana tercih ediniz. Kuşkusuz dünya sona erecek ve dönüş Allah’a olacaktır…
- Hz Osman ( r.a )
Geçici olduğumuz bir Dünya'da kalıcı dürtüler Pekte önemli olmasa gerek.