Aynadaki Yalan/Necip Fazıl Kısakürek
GEÇİLMEZ
Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez;
Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez;
İçeride bir has oda, yeri samur döşeli;
Bu odadan gelsin diye çağrılmadan geçilmez;
Eti zehir, yağı zehir, balı zehir dünyada;
Bütün fâni lezzetlere darılmadan geçilmez;
Varlık niçin, yokluk nasıl yaşamak ne top yekün?
Aklı yele salı verip çıldırmadan geçilmez;
Kayalık boğazlarda yön arayan bir gemi;
Usta kaptan, klavuza varılmadan geçilmez;
Ne okudun, ne öğrendin, ne bildinse berhava;
Yer çökmeden gök iki şak yarılmadan geçilmez;
Geçitlerin, kilitlerin yalnız O'nda şifresi;
İşte işte o eteğe sarılmadan geçilmez!
Necip Fazıl Kısakürek Aynadaki Yalan kitabını bitirince aklıma bu şiiri geldi Üstadın; konusu ile bağlantılı olduğunu düşünerek paylaştım.
Kısaca kitaptan bahsedersek; Naci karmaşık ve belirsiz hayatından uzaklaşarak yaşadıklarının da etkisiyle "Tasavvuf" yolculuğunu benimsemiş "içten yanma" kavramı ile Vecd, aşk, İhlâs' a kavuşmayı arzu etmiştir. Bu yolda ızdırap, göz yaşı döksede mücadele ve dua ile Muradına kavuşmuştur..
Üstadımın bir çok eserini okudum ve her okuduğumda etkilemiştir beni, "iz" bırakmıştır bende; yine o kitaplarından biri ile karşılaştım. Beğendim, faydalı buldum. Farklı bir roman olmasının yanında Akıcı üslubu ve su gibi akan hikâyesini, anlatış tarzı güzel. Hayata, yaşama dair insanı düşüncelere sevk ediyor, mesajlar veriyor..
