"Büyük hayaller kuralım sevgilim! Ben şimdi böyle yapıyorum. Tertemiz bir şehirde, asfalt caddeler üstünde, dibinden metrolar geçen, üstünden kolosal otobüsler uçan, muazzam, eğlenceli bir şehirde seninle yaşamak istiyorum."
Eline kalemi alınca her şeyden yazabilen, her şeyi anlatabilen, yazılmasından bu yana onlarca yıl geçmiş olmasına rağmen her duyguyu, hissi yaşatabilen bir yazar Sait Faik benim için. Öykülerle dolu ama her öykü birbiriyle anlatıcısı üzerinden bağlantılı bir kitap bu. Bir bütün bir anlamda. Hepsi ayrı güzeldi ancak beni İkinci Mektup başlıklı kısmı daha çok vurdu. Depremden, deprem sonrası kurumlardan, müteahhitlerden, kızılaydan öyle bir bahsediyor ki diyorsunuz ki yine bir arpa boyu yol gitmemişiz..
