(Buğdu) kelimesinin aslı, sağlam ve mukaddes anlamına gelen "boğa"dan türemiştir. Vaktiyle Türkler öküze ve boğaya tapınırlardı. Boğa sözcüğü İslâvcaya "Boğo" şeklinde geçmiş ve ve Tanrı anlamında kullanılmıştır. Nitekim öküz kelimesi de oğuz, yavuz, uğuz, oks, öküz, ogüst tarzında Latince, Almanca, İngilizce ve Macarcaya geçmiştir.