Bir dağ gibi kâh eteklerinde kalarak unutmak istediğimiz geçmis zaman hâtıraları, kâh ise zirvesine kadar tırmanarak hayâlen olsun yeniden yaşamak istediğimiz mâzi âdeta bizi alaya alarak gülümser.
Gerçek olan şu ki ne eski devirler aynen yaşanır, ne de yenileri için arzu ve ümitten kurulan kâşânelerde ömür sürmek mümkün olur. Aslına bakılacak olursa bugünkü hayâtımız dünün tortusu, bugün de yarının bereketi ve sermâyesidir. Öyle ki, hal, istikbâlin mimârı olduğuna göre, insanoğluna düşen, zamânını har vurup harman savurmak olmayıp yaşayacağı ânı, yaşadığı an içinde inşâ ve ihyâ edecek hasletlerde konuklamak sûretiyle değerlendirmeyi bir yaradılış borcu bilmektir.
Sayfa 243 - Kubbealtı neşriyatKitabı okudu
Bir insanı gördüğünüz zaman ona gıpta etmeden önce sırtında taşımak zorunda olduğu yükleri, hangi yolları geçmiş olabileceğini de düşünmeyi kendinize ahlak edinin ki dert dinleme veya anlatma faslı sona erdiğinde ikinizin de yükü veya hafifliği eşit olsun.
Sayfa 102Kitabı okudu
Hepsi erkekleri modası geçmiş yaratıklar olarak görüyor. Yararsız olduğumuzu düşünüyorlar. Sanki biz bir seks ilavesinden ibaretiz.
Sadece ereksiyon için kullandıkları yaşam destek ünitesiyiz. Ya da sadece bir cüzdan.
Bundan sonra, diyorum, ben buna alet olmayacağım.
Greve gidiyorum.
Bundan sonra kadınlar kendi kapılarını kendileri açsınlar.
Kendi yemeklerinin parasını kendileri ödesinler.
Kimsenin ağır kanepesini taşımayacağım artık; bitti.
Sıkışmış kavanoz kapaklarını açma faslı da bitti.
Ve bir daha asla hiçbir klozet kapağını kaldırmayacağım.
Lanet olsun, bundan sonra bütün klozet kapaklarına işeyeceğim.
Beni dinleyin. Bunlar beni sağ komazlar. Oğlumun adını Memed koyun.
Dışarı çıktı. Tüfeği havaya kaldırdı:
Teslim, diye bağırdı. Teslim oldum, Asım Çavuş!
Asım Çavuş, iri yarı, pala bıyıklı, büyük gözlü, babacan tavırlı, kalın dudaklı, yakışıklı bir adamdı.
Memedin teslim deyişine şaştı. İnanmadı.
Teslim mi İnce Memed? diye
33. BölümKitabı okudu
