Çocuğunuz hassas orkide mi gamsız gelincik mi ?
Sayfa 17Kitabı okuyor
Belki
Belki şiirler yazar,
Türküler söyleriz bahara.
Kim bilir..
Belki gelincik oluruz.
Belki umut çiçeği..
Belki bir bahar..
Ve bir yağmur misali,
Yağarız yeryüzüne..
Kan kızılı bir gelincik seherinde,
Sırtıma kahpe bir hançer indiğinde,
Ve bu gencecik ve bu hemencecik ölüm,
Çığırtkan bir gazete başlığında,
Çığlık-çığlık sana kavuştuğunda,
Beni düşün...
Beni düşün, unutma...
Fuzuli! Ayrılık ateşiyle dağlanmıştır gönlüm. Gelincik tarlası çiçeklense, gönlümü rahatlatsa, oralarda dolaşmaz mıydım sanki?
“Romalı bir düşünüre nasıl ölmek
istediğini sorduklarında damarlarını ılık
bir banyo içinde kesip açacağını
söylemişti. Bunun kolay olacağını
sanıyordum. Küvete uzanıp bileklerimde
çiçeklenen kızıllığın berrak suyun içinde
dalga dalga kabarışını izleyerek gelincik
rengi köpüklerin altına kayıp uykuya
dalacaktım.
Ama iş bunu yapmaya gelince,
bileğimin derisi öylesine beyaz ve
savunmasız göründü ki gözüme, bir türlü
yapamadım. Sanki asıl öldürmek
istediğim şey o derinin altında ya da
baş parmağımın altında atan o ince mavi damarda değil, başka bir yerde, daha
derinde, daha gizli ve ulaşması çok daha
güç bir yerdeydi.„
Yaşamın üstünde bir sinsi ölüm:
- Gücüm senden büyük, gücüm senden büyük...
Binlerce gelincik uç veriyor dağlarda.
çağır beni
senin ağzın bir gece baskınıdır
sesinde ormanın şehv ettiği şecer
cağır beni
senin sesin kirli bir yaşamdır
suskun çölün karnından suyu çalan gelincik
zırhını delerse çağır beni
gelirim
içimdeki atın şah damarında patlamaya hazır bir koşu ile
kavuştur beni
sadrındaki ağrıya
ölümün bilinciyle...
Gözüm görüyor aklım yetiyor da
Yüreğime hükmüm geçmiyor
Hükümsüzlüğü giydiğim entarimin renkleri birbirine karıştı
Yamaların üzerine çizdiğim gelincik kokuları esvabımın renklerine bir soluk getirdi
Rızkımın çoğalmasına niyetlendiğim bahar dallarım yemişlendi
Bir soluk bir nefes geldi kuş cennetime
Tavuskuşu öyle bir renklendi ki ihtişamını duymayan kalmadı
Ve sen tabiki herşeyi kaçırdığın gibi bunu da kaçırdın...
17/8/2023
Pınar PEKĞÖZ
Seni değiştirirken
Bir çakılan taş ısınır aralığı
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar.
Bedri Rahmi Eyüboğlu
Çalmışlarsa şairliği benden ne haber, sana doğru dürüst yazamadım, yazıklar olsun bana ki iki kelimeciği bir araya getiremedim. Getirmeyi becerebildiğim iki kelime var oda şöyle; seni seviyorum
Senden evvel beni sevdiklerinin ifasını taşıyorlardı bunlar hepsi geldi gönlümün tül perdesine birer kara acı çizdi sen ama sen kadın sen gelincik tarlası çizdin.
Ve depremler olur meskenler bir harap virane olur, yerine yeniden iştişamlı meskenler dikilir, en sevdiğin annenin fotoğrafının çerçevesi kırılır, fevkaladenin de fevkinde yeni bir çerçeve alırsın annen bir daha güzelleşir içinde, ve her şeye rağmen birtanem demeye devam edeceğim bu bir bağlılık yemini.
Seni bırakmaları, iş dönüşü kendi yuvamazı bırakıyorum.
Seninle konuşmadan önce sendeliyordum, şimdi dengeyi buldum.
Asıl mucid biz olalım sevmeyi bulduk.
(Boran Deniz)
Gelincik çiçeği misali
Bomboş var olacağım.
Kendi doluluğumun boşluğunda.
Ve bir başıma.
Ve bağımsız.
Ovadaki yalnız ağaç gibi.
Yaşlı ve büyük.
Ve yalnız.
O vadide.
Bir yamaçta.
Başıma buyrukluğuma hayranım.
Bir gelincik sürüklenmiş kimin umrunda.
