Kitap ne iyi ne kötü. Arka kapak yazısı sebebiyle daha farklı daha olaylı bir şeyler beklemiştim aslında. Konu durağan ama yazarın yazımının düz olması sebebiyle sıkmayacak şekilde ilerliyor. Beklediklerimin aksine gayet basit şeylerin yaşandığı normal bir kitaptı.
Mila, 12 yaşında küçük bir kız çocuğudur ama çok iyi olan gözlemleme yeteneğiyle birçok insanın göremediği şeyleri birleştirerek bazı gerçekleri ortaya çıkarmada çok iyidir. Babasının arkadaşı Matthew'in ortadan kaybolmasıyla birlikte, onu bulmak adına babasıyla yollara düşerler. Peki, bu derece iyi gözlemleme yeteneği olan Mila, aslında bazı şeyleri gözden kaçırıyor olabilir mi?
Pek şaşırtmayan bir kitaptı. Yaşanan kötü bir travma sonrasında gelinen noktayı anlatıyor ama bunu garip bir yolla yapmış, yazar. Sempati besleyip üzülemedim pek. Suçluluk duygusu gerçekten kötü bir şey ama etrafımızdaki insanlar için, en çok da kendimiz için hayata devam etmemiz gerekir bana kalırsa. Matthew karakterini pek sevemedim ama Mila'nın ailesini sevdim. Çok söyleyecek bir şey yok aslında, idare eder bir kitaptı.
Cengiz Özakıncı’nın, 
Tarih Üzerinden Psikolojik Savaş ve Atatürk Dersi kitabına yapacağım incelemeyi merakla beklediklerini biliyorum. Bu güzel tarihi araştırma ve karşı savunma
