"İçimde duygularımı harekete geçiren şeyler azaldıkça, yaşam çarkının en hızlı döndüğü yerlere gitme ihtiyacı duyuyordum."
Bunu okuduğumda "Acaba İstanbul'a gelme ihtiyacım bundan mıydı?" demekten kendimi alamadım açıkçası. Her ne kadar farkında olmasan da içimde çok savaşlar verdim. Çoğu kez yenilmiş olsam da vazgeçmedim savaşmaktan. İnsanın başkalarıyla olan savaşı başa çıkılabilir de kendiyle olanı zor.
Bunların bir gün biteceğine inanıyorum. İyisiyle kötüsüyle.
Seni özlemiyor değilim aksine çok özlüyorum. Ama gelsen de bir şey değişmeyecek onu da biliyorum. Sonumuz ne olur bilmiyorum ama ikimiz için de en hayırlısı hangisiyse o olsun diyorum.
Artık gelme, gel desem de
Kendimi odalara ki'tlesem de
Seni unutmak kolay değil bebek
Bu kadar güzel gülme sen de, of
BLOK3 - N'APTIĞINI BİLMESEM DE
Ya şimdi ya da bir daha hiç
Gözlerim artık yolunu gözlemekten yoruldu,
Ya şimdi gel ya da bir daha hiç gelme.
Kalbimin penceresi umutsuzluklarla doldu,
Ya şimdi sev ya da bir daha hiç sevme..
Beklenen
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar,
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti, istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?..
Necip Fazıl Kısakürek
Bu kadar dünya neyine yetmedi
İçimi yakan en büyük hatalarımdan gözümün görmediği zahirde küçük, şüphesiz hesapta büyük kusurlarımı önüme sermişken içimden
hayatın öğrettiği tüm tecrübelerle bu dünya yeniden gelme şansım olsaydı...diye geçiverdi..içimden geçirmek tabiri hiç bu kadar anlamlı olmuş muydu bilmiyorum daha zihnimin karmaşasına ulaşmadan sert bı yanıt buldu
Dünün hataları bugünü ne kadar değiştirdi, yarına ne kadar yörünge oldu ki yeniden dünyaya gelme planı kuruyorsun...