Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
"isteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğimi fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiilerin daimi bir mesulünü bulmuştum: buna içimdeki şeytan diyordum, müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde, haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir
"Sevmek" ne uzun kelime...
Şimdi açsam pencereyi beklesem.
Sen gelsen, olmaz ya hani geliversen.
Hiçbir şey sormasan,
Hiçbir şey söylemesen,
Sussan,
Sussam,
Sussak...
Susuşların anlattıklarını dinlesek.
....Demiş şair, çok da güzel söylemiş. Sevmek ne uzun kelime... Ve sevmek, öğrenilmesi gereken, yoğunlaşmak isteyen, sabır, özen isteyen bir sanat. Bu sanatta ustalaşmak için yapmamız gereken de bazı şeyler var. Öncelikle bu, her şeyin hızla, değersizce tüketildiği düzende "zor da olsa" kendimizi bulmamızı ve sevmemizi gerektiren eylemi, yani sevme işini ciddiye almamız lazım. Bu kitabı okuyarak bir adım atabilir herkes. Hatta sadece kendinizin okuması yetmeyebilir, sevgili veya eş adayına da mutlaka okutulmalı kanımca. Çünkü bazen kendi hislerimizi, düşüncelerimizi anlayamamaktan, bazen de yanlış anne baba tutumlarından doğan "duygusal" sakatlıkları, yanılgıları çok iyi ortaya koymuş Erich Fromm.
“Her ümmetin bir eceli vardır. Ecelleri gelince ne bir an geri kalırlar ne de bir an ileri gidebilirler.”
(Araf, 34)
Bir inceleme yazmak hiç bu kadar zor olmamıştı sanırım. Bu kitap hakkındaki düşüncelerimi tek kelime ile “yutkunamıyorum” şeklinde ifade edebilirim.
Bu yazdıklarım bilhassa ilk kendi nefsim içindir, herkes kendi nizamını kendi
okuduğum diğer kitaplardan farkı açıktır sonsuzluğa nokta'nın; efendim, benzetmeler ve ilişkilendirmeler başarılı gerçekten. akla gelmeyecek tasvirler var ki insan okurken şaşırıyor ve "kitap okuduğunun" farkında varıyor.
lakin kitabı "olay örgüsü" için, öyküden bir sonuç çıkarmak için okuyan insan kitabı değil bu sonsuzluğa
Arya'nın masumluğu, Ulaş'ın dışarıya soğuk gözükmesine rağmen sevdiklerini düşünmesi, koruması... Arya sen nasıl tatlı nasıl iyi kalpli bir insansın. Kitaptan çıkıp yanıma gelsen kocaman bir sarılırım sana, Ulaş, sen de muhteşemsin. O kadar akıcıydı ki hemen bitti. Bir kitap ya da film, dizi fark etmez çok sevmem için karakterleri aşırı sevmem gerek ve Ateş'de bilin bakalım ne oldu? Evet karakterleri bayıldım. Karakterleriyle, konusuyla, anlatım diliyle, her şeyiyle gönlüme yerleşti. Her satırında derin bir şeyler vardı. Okuyun, okutun.
Bir ara kalemi ile tanışırım dediğim ve o bir aranın çok geç geldiği bir yazar Ali Lidar. İçimde geç kalmışlığın garip bir sızısı yok dersem yalan söylemiş olurum. Neyse ki güzel bir tanışma oldu. Bulunduğum şehir kitapçı kitapçı gezmeye müsait olan bir şehir değil. Olsa bile kitapçı yok zaten :) Okuyan kesim ölmüş gibi düşünün. Ne zaman il dışına
