Şimdi açsam pencereyi beklesem,
Sen gelsen.
Olmaz ya;
Hani geliversen.
Şimdi açsam pencereyi beklesem
Sen gelsen
Olmaz ya hani geliversen
Hiçbir şey sormasan
Hiçbir şey söylemesen
Gülüşün bana oksijen
Göremezsem deliricem
Bebeğim gel bana sokul
Sana aşktan söz edicem
Gel güzelim, bana gelsen
Doğruyu yanlışı bulsam
Ya da gönlüne asker gönderip
Barbar devletler kursam
iş kolik
sanırım ben bir iş koliğim. Bunu ne zaman akrabalarım ve çocuklarıyla bir araya gelsen hissediyorum. onlardan işler nasıl diye soruyorlar yaa neyse.
kitap okumak, film/belgesel/youtube izlemek bir şey değiştirmiyor. Ben ne yaparsam yapayım aklımın bir kısmı iş'te.
mesai saatlerine uymuyorum. uyamıyorum.
başarı hırsı ile de alakası yok bunun. dsha az çalışsam kovulmam, çok çalışsam ödül alacak değilim.
romantik dramatik bir şey söylemek istemem ancak sanırım dünyada ilgimi çeken hiç bir şey yok.
gerçekten yok spor müzik o şeylerde sebat edemedim.
ne yapacağım bilmiyorum.
üstelik işler kötüye gittiğinde ben tuhaf davranan biri olarak ya şüpheli ya suçlu oluyorum.
Yeni bu iş hayatımı da iyi etkilemiyor.
UÇURUM
Uçurum kenarıyım artık ben sana
Yorgun düşler atlasıyım hatta
Bir kapı çalınsa, senden hatıradır
Gene gelsen gene açarım o kapıyı sana
Bitkin ülkeler suretiyim ben artık sana
Yorulmuş sokaklar nazarında
Gene ugrasam gene geçerim
Sokaklarında anısı var nede olsa
Solgun yüzlerin esas yüzüyüm ben artık sana
Bakan bir daha bakar
Sen bakmıyorsun
Bir kere baksan kavuşur gönlüm maksadına
Ve umut artık bir ser gibi kapımda
Yakışmış serler ve güzler koluma
Unuturum ya da unutursun
Gamzelerin hatıra diye hep benim koynum da.
C.S.A