"On yaşımdan beri içimde yeşil bir ağacın yaşadığına inanıyorum," diye konuşmaya başladı Yue. "Üzüldüğümde yaprakları sararıyor, hayal kırıklığına uğradığımda yaprakları dökülüyor. Sen bilir misin, içimizde de mevsimler vardır Tai. Kalbimizin kışları, aklımızın kışları, saçlarımızın baharı... Sonra ellerimiz, gözlerimiz, bakışlarımız, düşüncelerimiz, düşlerimiz... On yaşımdan beri içimde yeşil bir ağacın yaşadığına inanıyorum. İçimde bir pusula gibi tutuyorum onu, bazen de bir takvim gibi... Bir tohumla başladı. Filizlendi. Sonra bir fidana dönüştü. Altı yılda serpilip genç bir ağaca dönüştü. Öyle üzerine titredim ki onu büyütürken, bir bilsen... Suyu kitaplardı, gazetelerdi, dergilerdi, okumaktı, gezip dolaşmaktı, insanlarla tanışmaktı, düşünmekti, düş kurmaktı.