"Bir adamın gerçekten cesur olabileceği tek andır korktuğu an."
Sayfa 26 - NedKitabı okuyor
“Hadi anlat George. Ne zaman olacak bu?”
“Yakında.”
“Seninle ben.”
Sayfa 109Kitabı okudu
“Genellikle derin bir ıstırap içinde olsam da içinde hâlâ sükûnet, kusursuz düzen ve ahenk var. “
“Ancak kalbin boşluğu kalıyor, hiçbir şey onu yeniden dolduramıyor.”
İşte Van Gogh 
George Roddam
Yine de bir anlığına, sadece birkaç yüz gırtlaktan çıkan sesin ne kadar korkutucu bir gücü vardı! Önemi olan herhangi bir konuda neden asla böyle bağırmıyorlardı?
Şöyle yazdı: Bilinçlenene kadar asla başkaldırmayacaklar, başkaldırmadıkça asla bilinçlenemeyecekler.
“Layık olduklarından fazla bir değer vermek mi? Haydi canım siz de.”
Sayfa 51
“Haklı olduğum yerde haksız çıkıyorum, kurdurmak işten değil.”
Sayfa 17
“İnsan nasıl da layığını buluyor.”
Sayfa 21
“Hissettiklerimi size tam anlatabilmek için günlerce konuşsam yine az. “
Sayfa 51
Dini bütün ile ahlaksızın her zaman doğal olarak birbirinin çekimine kapıldığı bir gerçektir; bunu teyit etmek için çevrenize bakmanız yeterlidir.
Sayfa 54 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Bu şehir akıl almaz bir muammaydı. Baştan çıkarıcı bir renk cümbüşüydü.
Diyor kitabında 
Stephen Crane
George’un Annesi Oğlu için endişelenen bir anne ile umursamaz bir tavır sergilese de aslında annesine kıymet veren oğlu George Kelcey’nin gündelik hayatlarının hikâyesini anlatır. Kısa ama oldukça düşündürücü ve hüzünlü bir eserdir.
Çok severek okudum.
Dünya, tüm yararlı uğraşlarda ya yerinde saymakta ya da geriye gitmektedir.
Sayfa 209
Kesin olan bir tek şey vardı, o da ölümün beklediği bir anda gelmeyeceğiydi.
Öngörüde Connolly gibi olun :)
"Bu, kapitalizmin sonu. Hakkımızda verilen bir hüküm bu," diyen Connolly'ydi.
Sayfa 86 - İkinci Dünya Savaşı sırasında.
Biz öldükten sonra olacakların bize ne yararı var ki?
Sayfa 21Kitabı okuyor
