İnsanlara nasıl ölmek istediklerini sorduğumuz zaman, birçoğu şu tür bir yanıt verir: Acısız, evde, yanlarında aileleri ve arkadaşlarıyla.Nasıl ölmeyi beklediklerini sorduğumuzda ise korku kendini gösterir:Hastanede, tek başına, bir makineye bağlı olarak, acı çekerek.
Sayfa 250
Açıktır ki McDonaldlaştırılmış dünya, samimi duygu ve etki
anlatımlarının yok olduğu bir dünyadır.
Sayfa 228
öğrenciler kendilerini, bilgi tedarik eden ve diploma dağıtan bir montaj hattında ilerlerken üzerlerine bilginin döküldüğü nesnelerden ibaretmiş gibi hissetmektedirler. profesörler muhtemelen kadrolu değillerdir ve yarı zamanlı çalışmaktadırlar; gerek üniversiteler gerek öğrenciler için, yeri kolaylıkla doldurulabilen hizmet işçileridirler.
Sayfa 262Kitabı okudu
Süpermarketler bizim tapınaklarımızdır, diyen George Ritzer taşı tam da gediğine koyuyor. Burada ben de bir ekleme yapayım.Dua kitaplarımız olan alışveriş listelerimizle mağazalarda gezinerek de hac görevimizi yerine
getiriyoruz. Şuursuzca satın almak ve yerlerine daha albenili
olanları koyabilmek için artık yeterince hoşumuza
gitmeyen eşyalarımızdan kurtulmak bize en çok heyecan
veren duygular haline geldi. Tüketınekten alınan
zevkin tam olması hayatın doluluğu anlamıına geliyor.
Alışveriş yapıyorum, öyleyse varım. Alışveriş yapmak
ya da yapmamak ... diye bir mesele yok artık.
Sayfa 50Kitabı okudu
markalaşma...
İsrailli bir genç elindeki McDonald's şapkasıyla ona doğru yürüdü Elçi Indyke şapkayla bir kalem uzatıp şöyle dedi: "Siz Elçi misiniz? İmzanızı alabilir miyim?" Süklüm püklüm bir edayla Elçi Indyk şöyle yanıt verdi: "Elbette. Daha önce kimse benden imza istememişti" Elçi ismini imzalamaya hazırlanırken, İsrailli genç ona şöyle dedi: ,Vay canına, McDonald's'ın elçisi olmak, dünyanın her yerindeki McDonald's restoranlarının açılışına gitmek nasıl bir duygu?" Elçi Indyk İsrailli gence baktı ve şöyle dedi: "Hayır, hayır. Ben Amerikan elçisiyim, McDonald's'ın elçisi değil!" Elçi Indyk ardından yaşananları şöyle tarif ediyordu: "Ona, bu benim imzamı istemediğin anlamına mı geliyor?' diye sordum. Çocuk da bana, "Hayır, imzanı istemiyorum" dedikten sonra arkasına dönüp uzaklaştı..
Başka bir gözlemci, insanların McDonald's restoranlarına lezzetli, keyifli bir yemek için değil, daha çok ”yakıt ikmali" için gittiklerini ileri sürmüştür. McDonald's, akılcı örgütlenmiş bir sonraki faaliyete gidebilsinler diye insanların midelerini çokça kalori ve karbonhidratla doldurdukları bir yerdir. İkmal için yemek yemek, lezzetli bir yemek deneyimi yaşamaktan çok daha verimlidir.
Sayfa 103Kitabı okudu
Son günlerde Polonya'daki Krakow'un ortaçağdan kalma ana pazar yerinde bir McDonald's açılması bir eleştirmenin şunları söylemesine yol açtı:
Bu şirketin faaliyetleri kitlesel sanayi uygarlığının ve yüzeysel kozmopolit bir yaşam tarzının simgesidir... Burada birçok tarihi olay yaşandı, McDonald's bu çok değerli kent alanında kültürel değersizleşmenin başlangıcı olacak.
Sayfa 279 - Ayrıntı Yayınları 3. Baskı 2014Kitabı okudu
(…) alışverişle eğlence arasındaki ayrım tümüyle yok olmuştur. Mal ve hizmetler için alışveriş yapmanın keyfi artık yeterli değildir, başka eğlencelerle de tamamlanmalıdır. İndirimli alışveriş merkezlerinin artmasında ve (sözde) pazarlığın keşfi fikrinde yansıdığı gibi, alışverişin kendisi daha eğlenceli olmalıdır.
Sayfa 171 - Ayrıntı, 2000.Kitabı okudu
İntiharı önlemeyi amaçlayan çoğu çaba, intihar, bireysel bir sorun olarak gördüğü için başarısız olmuştur. Durkheim'a göre bireyleri intihar etmemeye ikna etmeyi amaçlayan doğrudan çabalar, anlamsızdır çünkü intiharın gerçek nedenleri toplumun içindedir.
