Weber modern kapitalizmin ruhunun akılcılaştırıimış, büyüden kurtulmuş kapitalizme yol açtığını ileri sürerken, Campbell'a göre modern tüketiciliğin ruhu romantik, büyülü kapitalizme yol açar. Weber’in kapitalizmi, hemen hiç sihri olmayan soğuk, verimli bir dünyadır, Campbell'ın "romantik kapitalizmi” ise rüyalar ve fantaziler dünyası. Üretim akılcı kapitalizmde merkezi bir önem kazanmışken, romantik kapitalizmde ikincil öneme sahiptir, örneğin bohemlerin sanat ve zanaat üretimi biçimini alır. Romantik kapitalizm (ve Campbell) için merkezi önem taşıyan şey tüketimdir. Tüketim
alanında da Campbell fantazilere, özellikle tüketicilerin fantazileri ne büyük bir önem atfeder.
Sayfa 97 - Ayrıntı, 2000.Kitabı okudu
Bürokrasi ve genelde formel olarak akılcı yapılar, insanları çok maddi şekilde sınırlayan nesnel yapılar olarak görülmelidir. Kurallar, konumlar, hiyerarşiler ve benzerleri insanları öyle bir sınırlar ki, bazı şeyleri yapabildikleri halde başka şeyler yapmaya zorlanırlar.
Sayfa 92 - Ayrıntı, 2000.Kitabı okudu
Weber dört farklı türde akılcılık ortaya koydu ve akılcılığın farklı toplumsal ortamlarda farklı biçimler aldığını ileri sürdü. Pratik akılcılık, insanların günlük faaliyetlerinde amaçları için en iyi araçları aradığı dünyevi bir biçimdir. Kuramsal akılcılık, pratik değil bilişseldir ve soyut kavramlar aracılığıyla gerçekliğe egemen olma çabasını içerir. Tözel akılcılık, daha büyük toplumsal değerler tarafından ve bu değerler bağlamında yönlendirilen araçların seçimini içerir. Formel akılcılık benzer bir araç seçimi içerir, ama bu kez evrensel olarak uygulanan kural, hukuk ve düzenlemelerle yönlendirilir. Batı'nın ayırt edici ürünü formel akılcılıktır.
Sayfa 89 - Ayrıntı, 2000.Kitabı okudu
Neo-Marksistler çağdaş kapitalizmde hakiki odak noktasının artık işçilerin sömürülmesi değil, denetlenmesi olduğunu ileri sürüyorlar.
Sayfa 88 - Ayrıntı, 2000.Kitabı okudu
Yeni tüketim araçlarının, tüketicileri, ihtiyaç duyduklarından daha fazla satın almaya, gerekenden daha yüksek paralar ödemeye ve harcamaları gerekenden daha fazla harcamaya yönlendirerek sömürdüğü söylenebilir.
Sayfa 86 - Ayrıntı, 2000.Kitabı okudu
(…) reklamlar insanları aslında almayabilecekleri şeyleri almaya yöneltmek üzere tasarlanmıştır. Üstelik mal ve hizmetlerin alış fiyatının bir parçası olarak reklamların maliyetini en sonunda ödemek zorunda kalan da tüketicinin kendisidir.
Sayfa 85 - Ayrıntı, 2000.Kitabı okudu