Çevrelerinde yaşam belirtileri arıyorlardı. Hiçbir karşılık bulamıyorlardı. Bu acı veren bir tecrit edilme duygusuydu. Bu dünyadan afaroz edilmişlerdi, bu dünyanın içinde, ona ait değillerdi ve hiçbir zaman ona ait olmayacaklardı.
MetisKitabı okudu
Kendilerini tükenmiş hissediyorlardı. Dünyadan ellerini eteklerini çekmek, unutmak, sakinleşmek için gidiyorlardı.
MetisKitabı okudu
Her şeye yeniden, sıfırdan başlamayı düşlüyorlardı.
MetisKitabı okudu
Sayıklamalar içinde uzun zaman yaşanamazdı. Çok şey vaadeden ve hiçbir şey vermeyen bu dünyada gerilim çok fazlaydı. Sabırlarının sonuna gelmişlerdi.
MetisKitabı okudu
Yaşamları aşk ve sarhoşluktan oluşuyordu. Tutkuları sınır tanımıyordu: özgürlükleri sınırsızdı.
MetisKitabı okudu