Jân Agir
@georgesperec
Nevermore...
223 okur puanı
Mart 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
20 Kasım 1966,
BEN EZELÎ BİR MAĞLUBUM
Mektuplarını üzülerek okudum. Sen ki son liman, son ümit, son dost, ilk ve son sevgilisin. Sen ki yıldızım, sen ki annem, sen ki çocuğumsun. Acılarımla hırçınlaştığına üzüldüm. Istıraplarım çok mu çirkin, çok mu çocukça? Onları senden de mi gizleyeceğim? Sahneye maskeyle çıkmak! Ben aktör değilim. Sesinin tonunda minnacık bir soğuyuş hissettiğim
Sayfa 88 - İletişim Yayınları
8 yıldır arayla açıp okuyorum, hâlâ aynı duyguları hissediyorum. Zaman karşı direnç dedikleri şey bu olsa gerek...
Jân Agir bir yorumu yanıtladı.
İnsanın doğasına saldıran, onun bütün gücünü tüketen, bir daha da kendine gelmesini engelleyen ölümcül bir hastalık, şansı yoksa, kişinin yaşamın alışılmış akışına dönmesini engeller.
Sayfa 76 - Ayrıntı Yayınları
Heyecanla kitabı aldım okuyorum okuyorum (güzel cümleler vardı kitapta kabul😅) kitap bittiğinde dedim ki bu mudur yani insanları intihara götüren kitap...Bu da böyle bir anımdı Abdullah😂😂
Ben de aynı şekilde dedim😂 harika cümleler var kabul ama pek etkilendiğimi söyleyemem. Wether sendromu yaşamadım.
Jân Agir bir yorumu yanıtladı.
Çağımızda ,diyordu Marx,”Herşey kendi karşıtını da içinde bulunduruyora benziyor. Bakıyoruz, insan emeğini kolaylaştırmak, daha verimli kılmak gibi olağanüstü bir yeteneğe sahipolan makineler, onlara güçsüzlük ve açlık getiriyor. Bugüne kadar bilinmeyen yeni zenginlik kaynakları, kimbilir nasıl, acayip ve sırrına erilmez bir sihir ve kerametle yoksulluk kaynakları halini alıveriyor. Tekniğin zaferleri, sanki ahlak çöküntüsüyle ödeniyor. Adeta, insanlık doğaya egemen oldukça, insan insanın, yada kendi aşağılıklığının kölesi oluyor... Hatta bilimin saf ışığı bile ancak bilgisizliğin karanlık zemini üzerinde parlıyabiliyora benziyor. Bütün buluşlarımız ve bütün ilerlemelerimiz şu sonuca varacakmış gibi görünüyor : Maddi güçler, düşünce hayatına sahiptir ve düşünce yönünden yoksun edilen insan hayatı basit bir maddi güç derecesine inmiştir”
Sayfa 316
Okur Takip Önerileri
Bir gün yolda yürüyordum…
Bir şarkı duydum, kalbim acıdı…
Bu kadar…