Zaman nefes almakla geçen günler değil, birinin aklında olmakla ilgili biraz… Hayatın kronometresini sen değil, senin yanındaki tutar...
Vatan dediğimiz şey sevdiğimizdir. Sevginin de sınırı, pasaportu olmaz.
Sayfa 147Kitabı okudu
Özgürlüğün Kullanılması Meselesi
Özgürlüğün bugünkü anlamla ve tam olarak kullanılması ne için arzu edilmektedir?
Bu hem kişisel, hem de siyasal nedenlerin ürünüdür. Kişisel nedenler, çok basittir.
Genel olarak her yetkili mevkiini kendi zekâ ve dehasının üstünlüğü sâyesinde kazanmış olduğunu zanneder. Bu sebebten de kendilerini yaptıkları işler bakımından yanılmaz ve
Sayfa 235-236
Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden
Yiğit harmanları, yığınaklar,
Kurulmuş çetin dağlarında vatanların.
Dize getirilmiş haydutlar,
Hayınlar, amana gelmiş,
Yetim hakkı sorulmuş,
Hesap görülmüş.
Demdir bu... Demdir,
Derya dibinde yangınlar,
Kan kesmiş ovalar üstünde Mayıs...
Uçmuş, bir kuştüyü hafifliğinde, Çelik kadavrası
Genelkurmay Başkanı Orgeneral Doğan Güreş arada bir koltuklardan birine oturuyor, kısa bir sonra yeniden ayağa fırlıyor, odanın içinde bir duvardan diğerine yürümeye devam ediyordu. Öfke ve şiddetle söylediklerinin özeti şuydu: "Bu karargahta beni kandıran adamlar var. Beceriksiz adamları yapar diye ısrar ediyorlar. Beni ne duruma düşürdüler. O Güneydoğu'ya gidemem diyenlerden hesap sorulacak, emekli yapılmaları yetmez. Hiçbir sosyal haktan yararlanmamalılar. Milletin kırk yılda bir Türk Silahlı Kuvvetleri'ne işi düşecek, o zaman da sen tut 'Ben gidemem,' de. Ordu barış için mi kurulmuş, savaş çıkınca biz yokuz deyin. Siz sulh zamanı kışlalarda büyük karargahlarda zaman geçirin, risk yok, ölüm kalım yok, koltuklarının altında dosyalarla yıllarını geçiriyorlar. Bunlar general olunca daha çok kendilerini gizleyebilirler, yahu bu adamlar benim bulunduğum makama kadar yükselirler, nasıl tespit edeceksin ki? Günlük sıradan şeylerde ölüm yok, savaş yok, gerçek kahraman, gerçek general, gerçek yurtseveri hangi ölçüyle ortaya çıkaracaksın? Cesur adamlar bugünlerde millete lazım... Çok müşkül duruma düştük."
Genelkurmay Başkanı bir ara duruyor, kısa bir süre susuyor, tekrar başlıyor ama bu defa aynı şeyleri daha şiddetli ve ağır ifadelerle söylüyordu. Durdu, bana doğru yürürken:
"Ben seni binbaşılığından tanıyorum, nasıl bir subay olduğunu çok iyi bilirim," dedi ve tam karşımda durarak sağ eliyle sol göğsümün üzerine vurup:
"Seni tümgeneral yaptım," dedi.
Bu ifade, Komutan'ın içinde bulunduğu ruh halini gösteren, aynı zamanda da yüksek bir iltifattan başka bir şey değildi.
Sayfa 29Kitabı okudu
