' Nedir bu aradığın mutluluk arayışının temeli sanki? İnsan sevilince mutlu olur, sevildiğini beğenildiğini merak edildiğini, hayali kurulan hayatta kendini de yer verildiğini bilmek onu mutlu eder. Bu yaşlarda karşı cinsse bu adı aşk oluyor. Benim tanımımda bu olsun: hayalini kurduğu en güzel anda yanında görmek isteyeceğin kişidir,paylaşmak istediğin mutluluğu gözlerinde görmek istediğin kişidir, o kişiyi bulana kadar, bulduğun zamandan hayalini yaşayacağın zamana kadar geçen zamandaki özlemdir. Arama, bekleyiştir. Anın hayaliyle daha da güzelleşen sevgilidir. İnsanın en önemli ihtiyacıdır bence sevilmek. Annesi babası zaten sever. Aslında beklediği bu mudur gençlik çağında ?Beğenilmek mi, sevilmek mi? Günümüzde beğeniliyorsan, seviliyorsundur. Ne kadar içi boşaltılmış sevmenin. Gözüme hitap edenin, gönlüme de hitap etmesi bu kadar kolay olmamalı. Hele de güzellik algısının ve tanımının çok hızlı değiştiği şu devirde. Önüme gelene aşık olmam normal öyleyse. Neyse ki benim tanımım değil bu. Gerçek sevgi göze değil gönül'e hitap etmeli gönüle hitap etmesi de aklını bilmeyi, fikirlerini önemsemeyi, merhameti , sadakati, anlayışı da getirmeli yanında. Yazarken bile hayal gibi gelen, beni böyle sevecek birinin olup olmaması...?'