Rus romancı 
Lev Tolstoy dünyanın en büyük yazarlarından biri olarak görülüyor ve ‘Savaş ve Barış’ şimdiye kadar yazılmış en büyük …
"Tolstoy, ömrünün son yıllarını büsbütün derbeder bir şekilde geçirdikten sonra, bir küskünlük sonucunda, evini bırakıp yollara düştü. Kasım 1910’da, Rusya Astapovo’da bir tren deposunun istasyon müdürü, evini Tolstoy’a açtı ve hasta yazarın dinlenmesine izin verdi. 20 Kasım 1910’da Astapovo tren istasyonunda zatürreden hayatını kaybetti.
Son İstasyon, Tolstoy'un karısı Sofya Andreyevna'nın, doktorunun, çocuklarının, can yoldaşı Çertkov'un ve sekreteri Bulgakov'un günlüklerinden ve mektuplarından yararlanılarak, tarihi gerçeklere dayandırılarak yazıldı. Kendisini hüzünlü bir son bekleyen ünlü yazarın hayatının son yılına, başarılı bir kurguyla, bu kişilerin gözünden bakan roman, Tolstoy'un dünya görüşünün, ideallerinin, aşklarının ve hayal kırıklıklarının derinine iniyor. Yalnız 'yazar Tolstoy'u değil, 'insan Tolstoy'u da acıklı ama gerçekçi biçimde tanıtıyor... 
Son İstasyon
Amerikalı yazar ve akademisyen 
Jay Parini kalemınden okumak ayrı bir keyıfli yolculuk oldu.. #OKUYUN #OKUTUN Son İstasyon
“Bu dünya öyle bir yer ki… Sizi barıştıran her kimse, savaştıran da odur.
…Ve sizi her kim doyuruyorsa bilin ki aç bırakan da odur!”
Herkese merhaba
Bugün, yeraltı edebiyatının bence en iyi kalemi Hakan Günday’ın Zamir kitabıyla geldim.
Zamir, hayata gözlerini, zor bir coğrafyada, Türkiye – Suriye sınırındaki bir mülteci kampında açar. Annesi Zerre intihar ettikten sonra, daha küçücük bir bebekken kampta patlayan bir bombayla yüzünü kaybeder, uzun süren bir ameliyatın ardından hayata döndürülür. Hastane günlerinde kampı ziyaret eden ünlü bir oyuncu sayesinde, medyanın da ilgi odağı olur. Böylece hayatı kurtulan Zamir, kısa bir sürede birçok dili konuşabilen bir dünya vatandaşı olacak, savaşı durdurmanın yollarını arayan bir yardım kuruluşu için çalışacaktır.
Kitap, yeni bir bin yıla (2000) girmeye hazırlanan bir dünyada geçiyor.Politik, muhalif, gerçekçi ve sert bir distopik roman.
Muhalifliği bir hükümete, bir devlete değil. Bütün devletlere, milletlere,komple dünya düzenine karşı.
O dönem yaşanmamış olaylar kurgulanmış olsa da günümüze dair pek çok gönderme de mevcut.
Beni en çok Zamir’in çocukluğu, annesi Zerre’nin hikayesi ve yardım kuruluşlarının iç yüzü etkiledi. Yazar 
Yasir sözeri’ın kalemi yine şahaneydi.
Ne yazsam az kalacak bu romanı mutlaka okuyun derim
Ertelediğime çok pişman olduğum bir kitap. 3 saat içinde bitirdim. Daha önce Yahuda hakkında kitap okuduysanız kitap daha keyifli hâle gelecektir. Yahuda İskaryot kitabının incelemesinde Yahuda'nın en çok seven havari olduğunu vurgulamıştım. Bu kitapta da Yahuda olacak kişi aynı özelliklerle tasvir edilmiş: Aşk ve çıkar çatışmasının zehirlediği bir figür. Da Vinci'nin Yahuda olarak seçeceği kişiyi tahmin etseniz de konduramıyorsunuz. Sevgisi, aşkı o kadar samimi geliyor ki çıkarlarının esiri olabileceği fikri saçma geliyor. Kısaca buradaki İsa siz oluyorsunuz. Konu bir kenara mekan ve zaman unsuru öyle güzel yerleştirilmiş ki betimlemeye bile ihtiyaç olmamış. Rönesans döneminin ilk zamanları gerçekçi bir dille aktarılmış. Çoğu karakter ellerine geçen çok az bir parayla yetinip kendilerini bilime, sanata adıyorlar. Da Vinci "üstat" olarak bilinse de onun da durumu halktan farklı değil. Eser genel olarak tüm temel unsurları tiyatro sahnesi kadar açık ve yalın sergiliyor. Kitabın sonunda da yazarın okura notu, kitap üzerinde araştırma yapmaya ve düşünmeye itiyor.
"... Görüyorsunuz efendiler, kader dürüst bir adama ne oyunlar oynuyor?"
"Acaba Yahuda İskayot da dürüst bir adam demiş midir kendine ?" 
Leo Perutz 
Leonardo'nun Yahuda'sı
