Demokrasi ve demokrasinin biçimleri etrafındaki tartışmalara, Ortaçağda olan adcılık ve gerçekçilik tartışmalarından fazla ilgi göstermek, daha az akılsızca değildir: Her devir, bir mutlakla zehirler kendini; küçük ve usandırıcı, ama hep yegânelik görünümünde; bir imanla, bir sistemle, bir ideolojiyle, kısacası zamanıyla çağdaş olmaktan kaçınılamaz. Buna karşı serbestleşebilmek için, bir horgörü tanrısının soğukluğunda olmak gerekirdi...