“Bazı gerçekler insanlara ağır gelir.”
Hepimiz arzularımızı gerçekler gibi kabullenmez miyiz?
Sayfa 87Kitabı okuyor
Gerçekler için güvence neyse insanlar için dinlenme de oydu.
Sayfa 110 - 2. Cilt
"En basit gerçekler genellikle en sert dirençle karşılaşır ve genel kabul görmede en yavaştır." ~ Frederick Douglass
Bazı zamanlar anlaşılmazlar
Nasıl ölür âşıklar nasıl yaşarlar
Hangi zaferler asıl olanlar
Gerçekler uçtu düştü yalanlar...
" Sonunda kitapları insanlara tercih ettim."
Sayfa 199Kitabı okudu
"Bir dünya inşa etmek için bütün gerçekler gereklidir."
Paul ÉluardKitabı okudu
Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın
Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı
Sevmek neymiş birgün anlarsın
Birgün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi
Ümit etmeyi..
Ümit Yaşar Oğuzcan
İnsanlık denilen şey bu kadar karmaşık olmasına rağmen anlamak için bunca çabayı sarf ediyor olmak ne kadar doğruydu acaba?
Anladığımızı sandığımız hisler ne kadar anlaşılmıştı, gerçekten anlamış mıydık yoksa anladığımıza inanmak mı istemiştik? Gerçek doğru nedir? Bu sorunun cevabı kişiden kişiye değişiyorken asla peşini bırakmıyoruz. Kendi kabul ettiklerimizin ötesini görmekte zorlanıyor kabullenemiyoruz.
Somut şeylerin bile gerçekliğini bazen sorguluyorum içimde oluşan ruhani ya da sadece sinirlerime bağlı olan bedensel reaksiyonları nasıl anlayacağım? Hatta en komiği olan şunu sorayım, bu soruları sorarken cidden bir şey hissedebilir miyim?
Anı yaşamak için yaşıyoruz, psikolojik olarak kendimize motive olan bir sürü şey söylüyoruz fakat sonunda ne kadar yapıyoruz ne kadar bununla var oluyoruz? İnsan yeni tanıştığı birisine kendisini gerçekten gösteriyor mu yoksa olmak istediği kişiyi mi anlatıyor? İnsanlar olmak istediği kişiler olamadıklarını biliyorlar ve bunun bilinciyle içten içe perdeleri çekiyor arkalarından yaşıyorlar. Önde bir sahne arkada gerçekler.
Kendi benliğimizle olan yüzleşmelerimiz bile kendimizi avutmaya çıkıyor. Bunu bile bile kendimize kızmıyorken başkalarına nasıl kızabiliriz? Kızmamalıyız ama kızıyoruz. Ardındaki yanlışı yaptığımızı biliyor olmanın rahatsız ediciliği ile kaçınmaya çalışıyoruz. Kim ki ahlaksızlıktan çok bahsediyorsa en büyük ahlaksızlar onlardır demişler aynı bu misal.
Harem-i Humayun deyimi cariyelerin oturduğu bölüm ile beraber padişahın özel hayatını geçirdiği Has Oda ve öteki odaları ifade eder.
Gerçekler seni özgürleştirir… Ama önce aptallaştırır.
Cem sultan’dan
Çevre diye bir şey uydurulmuş ve bu çevre
doğrular çizmiş, gerçekler belirlemiş,
standartlar koymus, tabular yaratmış, sınırlar çekmiş ve ruhumuzu ön yargılardan
oluşan parmaklıklarla hapsetmiş çıkmak
isteyince de adımıza özgür değil"değişik"
sıfatı eklenmiş; öyleyse değişiğiz.
Gerçekten gerçek olan gerçekler size acı veriyordu ve bir alternatife ihtiyaç duydunuz. Acılarınızın dineceği bir gölgelik, sizi sevilmemenin gurur kırıklığından, beğenilmemenin müthiş rahatsızlığından kurtaracak küçük bir koy. Sadece size ait. Kurallarınızın ve kanunlarınızın geçerli olduğu, kendi gerçekliğinizi kurabileceğiniz ve dilediğinize inanabileceğiniz...
Sayfa 92Kitabı okudu
