sevginin ve saygının batıl olduğunu düşünüyordum.
en zeki, bilgili insanın bile bilgisine güvenmiyordum. uzman olduğu konuda bile.
bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi bilmiyorum.
sanırım artık gerçeklik benim için bir illüzyondan ibaret.
Benim anlamadığımı mı sanıyorsun? Var olmak denilen o umutsuz düşü... Olur gibi görünmek değil, var olmak. Her an bilinçli, tetikte... Aynı zamanda başkalarının huzurundaki varlığınla kendi içindeki varlık arasındaki o yarılma... Baş dönmesi ve gerçek yüzünün açığa çıkarılması için o bitimsiz açlık... Ele geçirilmek, eksiltilmek ve hatta belki de yok edilmek... Her kelime yalan... Her jest sahte... Her gülümseme yalnızca bir yüz hareketi... İntihar etmek? Hayır. Fazlasıyla iğrenç... İnsan yapamaz ama hareketsiz kalabilir, susabilir. Hiç değilse o zaman yalan söylemez. Perdelerini indirip, içine dönebilir. O zaman rol yapmaya gerek kalmaz, bir kaç farklı yüz taşımaya ya da sahte jestlere. Böyle olduğuna inanır insan. Ama gördüğün gibi gerçeklik bizimle dalga geçer. Sığınağın yeterince sağlam değil. Her tarafından yaşam parçaları sızıyor ve tepki vermeye zorlanıyorsun.
Alternatif gerçeklik ve paralel evrenler işini bence dizilerde bırakalım. Görecelilik ve kıyas mekanizmasını gerekli durumlarda kapalı tutalım
Gerçeklik fiziksel olarak yok olmamış ama zihinsel olarak artık ulaşılamazdır. Sistem sürekli değişen ama aslında insanlık adına değer üretmeyen bir sarmalın içinde sürekli kendini tekrar etmektedir. Yinelenen her olgu gerçekliğin yokluğunu gizleyen simulakra dönüşmüştür. Simülarklar hipergerçek dünyanın hiperrasyonel kavramlarıdır. Gerçeğin yokluğunu gizleyen ve gerçek olarak algılanmak isteyen görünümüdür. Kendi zıttını da içinde barındıran akışkan artık bir anlam ifade etmeyen simülarklar, simgesel anlam bağları ile ayakta duran toplumsalı da yok ederek kitlenin doğuşunu sağlamıştır.
#jeanbaudrillardvehipergerçeklik
Yasemin CEYLAN
"Dünya Platon’un mağarasına dönüşüyor; herkes görüntülere bakıyor ve bunların birer gerçeklik olduğunu zannediyor."
Jose Saramago
Tasavvuf kısaca ne demek?
Aklın ve duyuların yetersiz kaldığı ilâhiyyât konularında doğrudan bilgi edinme yolu anlamında bir tasavvuf terimi. Feyiz yoluyla insanın kalbine ulaştırılan bilgi. İnsanın görünen nesnelerin ardındaki gerçeklik, sonsuzluk ve birliğe ulaşma yönündeki ruhî tecrübesi ve bu tecrübeyi ifade eden doktrin.