Bu Bir Yara Izi Değil. Doğum Lekesi :)
Bir kapı açılıyor şimdi gönlümde. Taban tabana zıt olduğum bir dünyaya. Tarifi zor ne çok duygu varmış hayatta. Acı, hüzün, heyecan, mutluluk, boşluk.. Hayat, Hayat Bilgisi derslerinde öğrendiğimizin çok uzağında. Ömrümün yarısında anca anladım. Zor kazanılmış, kesin bilgidir yayalım.
Bu sıralar acı çekmediğim için yazamıyorum var mı böyle
Eğer her şeyi mahvetmeyi gerçekten başarırsam, bu tam da benim istediğim şey olur.
Zevksizlik mi dersiniz?
Belki de öyle, ama bu tek sözcük kalbimin derinliklerinde hissettiğim duyguyu açıklamaya yetiyor. Elindeki gücü kullanarak insanları sebepsiz yere baskı altına almak için ısrarla yapılan bir tercih böyle adlandırılıyorsa, benim bu tavrımın da zevksizlik olması mümkündür.
Ben teslim olmak istemiyorum.
Kimsenin içimdekileri görmesini istemiyorum.
Ne var ki bu, gelgeç bir çaba olur. Yoksa?! Yazarlar hep böyle insanlar mıdır acaba? İtirafta bulunurken bile süslü sözler kullanıyorum.
Yoksa ben canavarın biri miyim? Gerçekten insani bir yaşam sürebilir
miyim ki? Şimdi bunları yazarken bile, kalemimden çıkan
cümleleri kafama takıyorum.
Sayfa 30 - Dazai-YozoKitabı okudu
23.2.1963 BİR BABANIN ŞİKÂYETLERİ
İnsanlar görüyorum., yangından kaçar gibi kaçıyorlar vazifeden. Önlerinde uçurum. Bir uçurum ki memleketimin insanları ile dolu., bir uçurum ki uçsuz bucaksız.. Uçurum değil, bir ejderin ağzı.
Belki biz de koşuyorduk uçuruma. Belki eteklerimiz bir dikene takıldı, belki biz de uçurumdayız. Ama bu uçurum da kat kat.. Yüz yıllardan beri kâbusa,
Sayfa 92 - İletişim Yayınları, Mayıs 2018 PDFKitabı okudu
