“Biliyor musun, başımın üzerinde hep kötü rüzgârlar esiyor sanki.”
“Rüzgârlar yön değiştirir.”
“Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?”
“Günün birinde mutlaka değiştirecektir.”
Sayfa 137
Bazı süper zekalar var şarap için diyorlarki "cennette helal kıldığını dünyada neden haram etmiş olsun ben içerim haram değil" Kuranı Kerim akıl sahiplerine Allahu Teala'nın mesajları, gönderdiği en güzel yol haritası o yüzden böyle küçük beyniyle düşünenlerin zaten akıl sahibi olduğunu düşünmüyorum ya akılsız taklidi yapıyorlar ya gerçekten akılsızlar.
Bin kere söylüyorum Kuranı Kerim'in bir ayetine dahi uymamak günahtır fakat inkar etmek şirktir.
Cennette şarap hayali kuranları da pek anlamıyorum dünyadaki imtihanın bitmiş Allah senden razı olmuş ki cennetlik olmuşsun şarap mı seni mutlu edecek? Küçümsemiyorum çünkü Allahu Teala'nın yarattığı her şeye hayran olan biriyim bir kum tanesi de dağlar kadar kıymetli gözümde. Ama önünde cennet var daha önemlisi Rabbin senden razı olmuş bundan büyük nimet mi var?
Git helalinden üzümünü ye, dünyadaki tüm üzümleri topla tek başına ye ama şarap içme :) böyle dediğim zamanda aklıma düşmüyor değil acaba şarabın üzümden yapıldığını biliyor mu?
Bir de üzüm öyle bir nimet ki kaç tane çeşidi var bilmiyorum çeşit çeşit maşallah, sübhanallah bu kadar helalin arasından sen git haramı seç. Allah akıl fikir versin. Allah hidayet versin 🤲🏻
90 syf.
8/10 puan verdi
Uzun süredir okumuyordum 
Mustafa Kutlu 'dan bir hikâye kitabı. 
Arkakapak Yazıları ile 
Akasya ve Mandolin kitapları deneme idi ne de olsa. Böyle düşünürsek 27 Mart'ta okuyup bitirdiğim 
Anadolu Yakası idi en son okuduğum hikâyesi. Uzun bir ara bu benim için. Bu arada bol bol 
Fatma Barbarosoğlu kitabı okudum, onun yazıları da tıpkı Mustafa Kutlu'nun yazıları gibi dinlendirici
Tam Olarak
“Katlanılmaz olduğumu biliyorum. Bu şekilde devam edemem.
Sabahlarım dehşet içinde geçiyor. Çalışmak zorunda olan bir hastayım.
Gerçekten de endişeliyim. Sanki kronik bir duruma girdim:
Hani sanki bu benim içime girdi. Aklım öylesine karışık ve ben
öylesine umutsuzum ki. Ruh halim değişmiyor. Kendimi, uçurumdan
aşağı yuvarlanır gibi hissediyorum. Bu tatil günlerinde ilerleme
kaydetmeliydim: Gerilememeliydim. Dün, tekrar işe başlamak
zorunda olmam bana dehşet veriyordu. Böyle bir acı çekilebilir mi?
Bu size insanca geliyor mu? Hayatım bu benim. Bu halin dışında
olan kişi, bu halden çıkmanın imkânsızlığını anlayamaz.”
Meczup Ecevit
...
"Ecevit mi?" dedim şaşkınlıkla. İlk defa ismi Ecevit olan biriyle karşılaşıyordum.
"He ya Ecevit." dedi.
"Peki sen burada niye böyle duruyorsun Ecevit?" diye sordum.
"Durmuyorum ki," dedi, "bekliyorum."
Durmak ve beklemek aynı şey değildi. Doğru söylüyordu.
"Peki neyi bekliyorsun?" dedim.
"Onu." dedi.
"O kim?" dedim.
"Söylemem." dedi ve söylemedi gerçekten.
İnsanlar acının bir anlamı olduğunu söylüyorlar.Aslında daha da ileri gidip acı olmadan hiçbir şeyin anlamı olmadığını söylüyorlar.Peki gerçekten böyle olabilir mi ?Cheol geri adım atmadı. Pekala,belki de acının bir anlamı yoktur , fakat dünyadaki gereksiz acıları azaltmak anlamlıdır.
Timaş YayınlarıKitabı okudu
Keşke ülkeleri çocuklar yönetse...
-Kral mı oldum gerçekten, diye sordu fısıltıyla. Emirlerim itirazsız uygulanacak mı yani?
Lord Hertford, tüm emirlerinin uygulanacağını söyleyince Tom, ayağa kalkıp herkese susmasını emretti.
- Bundan böyle yasalar zulüm içermeyecek, sadece barıştan dostluktan yana olacak, diye bağırdı.
Sayfa 30 - Teen YayıncılıkKitabı okudu
"Kendinizi öldürmeyeceksiniz, değil mi?" diye sordu Doktor boğuk bir sesle.
"Öldürebilirim; eğer beni seven ve beni böyle bir acıdan, böyle ümitsiz bir teşebbüsten kurtaracak bir dost bulamazsam!" Konuşurken ona anlamlı anlamlı baktı. Doktor oturuyordu; ama ayağa kalktı, ona yaklaştı, elini başına koyup ciddiyetle konuştu:
"Çocuğum, senin iyiliğin için olacaksa, böyle biri var. Senin için en iyisi olacağına inansam, senin için böyle bir ötenazi düzenlemenin hesabını Tanrı'nın önünde verebilirim. Hayır, güvenli olacağına inansaml Ama, çocuğum..." bir an boğulur gibi oldu, boğazından büyük bir hıçkırık yükseldi; yutkunarak devam etti:
"Burada, seninle ölüm arasında duracaklar var. Ölmemelisin. Herhangi bir elin yardımıyla ölmemelisin; özellikle de kendi elinle. Senin tatlı hayatını kirleten diğeri gerçekten ölene kadar ölmemelisin; çünkü o henüz Ölümden Dönmüşler'in arasındayken ölürsen senin ölümün de onunki gibi olur. Hayır, yaşamalısın! Ölüm senin için ifade edilemez bir lütuf gibi gelmeye başlasa da mücadele etmeli, yaşamaya çalışmalısın. Ölümle savaşmalısın, sana acıyla da gelse, sevinçle de; gündüz de gelse, gece de; güvenlik içinde de gelse, tehlike içinde de! Yaşayan ruhuna söylüyorum, ölmemelisin-hayır, ölümü düşünmemelisin bile- ta ki bu büyük kötülük geçip gidene kadar." Zavallı sevgilim ölü gibi beyazladı, yükselen dalgalarla bataklık kumlarının titreyip sallanması gibi titreyip sarsıldı. Hepimiz sessizdik; yapabileceğimiz hiçbir şey yoktu.
Sayfa 327 - Jonathan Harker'ın Günlüğü, 3 EkimKitabı okuyor
