Haklı olduğunuz bir konuda yapıcı davranıp karşı tarafı incitmemek için gösterdiğiniz mütevazi davranışlar karşı tarafta zayıflık belirtisi olarak görülebilir. sizi anlamamakta ısrar eden akabinde konuyu kendi lehine çevirebilmek için çirkefleşen, mağdura yatıp çevrenizdeki insanları aleyhinize karşı dolduran ahmağa tevazu gösterilmez bu hayatta asla herkesi kendiniz gibi ince düşünceli zannetmeyin. gerçekten çok kötü insanlar var bu hayatta bunu asla unutmayın.
'Kara'lamacalar
Hayat anlamlandıramıyorum bazen... Fizikte etki - tepki yasası diyorlar buna, hiçbir olay bir etki olmadan tepki de douğramazmış. Oysa benim içimde öylece duruyor bu his 'anlamsızlık'. Öyle karmaşık geliyor ki bazen hayat hem bir ipin üzerinde yürüyecek kadar zor hem de o ipin üzerinde yürümeyi en başından beri biliyormuş gibi kolay.
Allah senden ne ister?
"Beni bu kadar nimetlere boğan, dünya ve içindekilerini hizmetime sunan Rabbim benden teşekkür bekler."
Dediğini duyar gibi oluyorum umarım yanılmıyorumdur soralım bakalım Allah'a senden ne istiyor?
*"O istediğiniz şeylerin hepsinden size verdi eğer Allah'ın nimetini saymaya kalkarsanız onu sayamazsınız gerçekten insan çok zalim ve çok nankördür."
Sebe suresi 14. ayet
*O halde beni ibadet ve taatle alın ki ben de sizi sevap ve mağfiretle anayım bana şükredin itaatsizlikle bana nankörlük etmeyin."
Bakara suresi 152 ayet
Allah sana vermiş olduğu nimetler karşısında senden teşekkür bekler zannedersem yukarıdaki başlığa katılıyorsun işte tüm bu nimetlerin sahibi kendisine teşekkür etmeyenleri nankörlükle suçluyor. Suçlamakla haklı değil mi sence düşünsene ben size misafirliğe gelmişim çay ikram ediyorsun teşekkür etmiyorum yemek ikram ediyorsun teşekkür etmiyorum yemekten sonra meyve getirmek ister misin vallahi beni nankörlükle suçlayıp "ikram etmek zorunda mıyım insan en azından bir teşekkür ederim der fazla bir şey beklemiyorum ki" dersin Allah Celle celalühü da teşekkür etmeyenleri nankörlükle suçluyor ve suçlamak da haklı unutmadan hatırlatayım ki Allah'ın bizim şükürlerimize ve de ibadetlerimize ihtiyacı yok yani şükretmekle ne ona bir zarar verebiliriz ne de değerini düşünebiliriz. Okuyalım
"Kim Allah'ın nimetlerine şükrederse ancak kendi faydası için şükretmiş olur kim de isyan ve itaatsizle nankörlük ederse şüphesiz Allah çok zengin ve hiçbir şeye muhtaç değildir. Hem de övünmeye layık olandır Lokman suresi 12 ayet
Sayfa 30Kitabı okudu
Nasıl oluyorsa, günbatımıyla ilgileniyor insan, Napoli Körfezi, deniz ,bakıyor kederleniyor. En iğrenç şey de gerçekten bir şeye kederlenmesi insanın! Hayır, vatan çok daha iyi, en azından orada her şey için başkalarını suçluyorsun, kendini haklı buluyorsun.
Sayfa 595Kitabı okuyor
Atam yine çok haklı
Ülke bu kadar çöküş içindeyken aklı, kavrayışı, vicdanı olan adamların kendilerini aldatmalrına ihtimal verilir mi? Bu gibi adamlar gerçekten de kendilerini aldatacak kadar salak olurlarsa, onların ülkenin kaderini yönetmelerine, aklı eren, gerçeği, acıklı hali görenler tahammül edebilir mi? Eğer bu adamlar gerçeği biliyorlar ve kendilerini aldatmıyorlarsa, milleti kandırarak koyun sürüsü halinde düşmanın pençesine bırakmaya canla, başla çalışmalarına ne anlam verilebilir?
Sayfa 1Kitabı okudu
....
Sevebilmenin iflası
Kendi düşmanın gibi, ezersin kendi canevini.” –Shakespeare
Malum sözü biraz terse büküp, bir soru sorarak başlayalım: Peki, hassas kalplerin dünyayı cennete çevirme iradesi veya şevki var mı?
Bugünlerde herkes birçok şeyden şikayet ediyor.
Bu şikayetlerin çoğu yozlaşma, değer yitimi, hissiyat kaybı kapılarına çıkıyor.
Yaşadığımız her ânın hafızamızda o ilk saniyelerdeki gibi canlı kaldığını düşünsenize. Ne fena, unutmak ne büyük nimet! Samet Doğan'ın aynı kitabında geçer: "Böyle zamanlarda her şeyi unutup gülmeye başlamak tuhaf, fakat olması gereken bu: Çiçek solar, güneş batar, yağmur ıslatır, süt ekşir, insan unutur." Unutalım sevgili okur.