Hep birtakım gerçeküstü gölgelerin ardından koştum. Elimi uzattım, gölgeleri tutamadım. Hepsi kayıp gittiler. Hayaller beni aldattı. Yolum çıkmazlarda dolaştı, ne yaptığımı bilmeden bir şeyler aradım, bir şeyler yaptım. Sonuç: 300 lira aylıklı küçük bir memur.
Sayfa 17Kitabı okuyor
:D
Adamlar konuşmaya devam ettikçe, konu duygusallaşmaya ve yüce amaçlardan bahsetmeye döndü. Kârla alakalı bütün konuşmalar son buldu. Şimdi üçü de Kıvırcık'ı kendi yardımseverliğinden kurtarmaya çalışan yardımseverler hâlini almıştı. Kıvırcık'ın bir yardımsever olduğu konusunda ısrar ettiler. Dünya üzerinde kötü niyet içerdiğine dair tek düşünce bile olmadığına eminlerdi. Ahlakın yüksek ovası ve yamaçlarına tırmanıp yuvarlandılar, duygusallığın gerçeküstü denizlerinde boğuldular.
Sayfa 75 - KarbonKitabı okudu
Karanlık Bir Kış Günü: Palto
Geçtiğimiz yıl içinde okuduğum fakat okuduktan çok sonraları bile aklımdan etkisini silemediğim bir hikaye: Palto.
Kıymetini zaman geçtikte anladığımdan olsa gerek, kitaba verdiğim 8/10 puan beni düşündükçe üzüyor. Keşke ilk okuduğumda 10/10 puanlık bir kitap olduğunu idrak edebilmiş olsaydım.
Korkutucu, depresif, karanlık ve trajik bir realist dünyanın/maceranın içine gömülmüş, masalsı ve gerçeküstü bir son. Dünyadan alamadığımız adalet hissini öbür aleme vermeye ne kadar istekliyiz. Akakiy Akakiyeviç’e ne benzer hayatlar yaşıyoruz hepimiz.
Tutumlu olmak gerekliliğini (belki de zorunluluğunu) çocukluktan öğrenmiş ve bunu içselleştirmiş bir okur olarak ben de, üç kış aynı montu giyen bir insanım. Ve bunu bu öyküyü okuyana kadar da yadırgamamıştım belki de, sanki olması gereken buymuş gibi. Yahut masabaşı işimle ilgili hepimiz gibi benim de bitmeyen endişelerim var. Ne kadar anlamsız geliyor bu kitabı bitirdiğimizde, tüm bunlar.
Aslında ne kadar değerli olduğumuzu, ne kadar değerli olmamız gerektiğini gösteren ve yeri hemen doldurulabilir olduğumuz bir sistemde yaşadığımızı, bu yüzden de kıymetimizi hiç unutmamızı öğütleyen bu kitap adeta belleğime kaydoldu.
Bu kitabı okuyalı aylar oldu fakat aylar sonra bile sık sık aklıma gelen, hayatıma, işime, ilişkilerime olan etkilerini de ancak bu süreden sonra fark edebildiğim bu hikaye, kesinlikle hakkını vererek okunmayı hak ediyor. Hepimizin birer Akakiy olduğu günümüz toplumunda, hayatlarımızı aydınlatan bir fener işlevi gördüğü kanaatindeyim.
Kısa olmasından da mütevellit herkesin okumasını tavsiye ederim. 
Nikolay Gogol
Kesinlikle doğru...
Televizyon sayesinde hayallerden fırlamış gerçeküstü erkekler, kadınların kafasını bozdu...
Savunma
-"Özgür Ballı şiiri misin, ne bu iç sıkıntısı?"
diyen Sıddık Yurtsevere
isterdim sen gülünce sahiden çiçeğe dursun
içimde dursun, içim, ezilmişlerin yanına dizilmiş
el yazısıyla etiketler pazarda
abla almazsan sen kaybedersin, gerçeküstü konuşmalar
maskeleri çenede sigaraları ağzında kafası başka yerde
domates yirmi lira
isterdim
Sayfa 22Kitabı okudu
"İçinde olamadığı, tek başına izlediği gerçeküstü bir sahne. Hiçbir şeyin içinde değildi zaten. Her şeyi izliyor ama hiçbir şeye müdahale edemiyordu. Yalnızlıktan nefesi kesiliyordu bazen. Bunları anlatınca boş boş bakmışlardı yüzüne."
- Gamze Güller
- Zürafanın Bildiği
Güncel
Hep birtakım gerçeküstü gölgelerin ardından koştum. Elimi uzattım, gölgeleri tutamadım. Hepsi kayıp gittiler. Hayaller beni aldattı. Yolum çıkmazlarda dolaştı, ne yaptığımı bilmeden bir şeyler aradım, bir şeyler yaptım. Sonuç: 300 lira aylıklı küçük bir memur.
Ölüydüm.
Göçme dürtüsü hissediyordum.
Göçtüm.
Ben daimi değilim, binalar ve anıtlar bile daimi değil, şehir daimi değil, koca dünya daimi değil. Her şey değişir, her an değişiyor.
. . . . . ╰──╮⋆.ೃ࿔*:･╭──╯ . . . . .
Muadili olmayan kurguya sahip bir kitap. Sadece laf olsun diye söylemiyorum bunu gerçekten başka bir benzeri olduğunu düşünmüyorum(en azından ben karşlaşmadım). Tabii bu demek değil ki kusursuz bir kurguya sahip.
Kurgusunu anlatmak her ne kadar kolay olmasa da; başka kitaplardan alıntılarla harmanlanmış şekilde, gerçeğe dayalı bir olaydan esinlenerek çok farklı bir konu ortaya çıkarmış yazar. Kısaca gerçek bir olayın gerçeküstü kurgusu diyebilirim.
Konu olarak aslında henüz eceli gelmemiş insanların ani ölümleriyle, ruhlarının günahlarından dolayı ne Cehenneme girebildiği ne de cennete gittiği " 
Arafta " kalmışların hikayesi.
Güzel mesajlar içermesine rağmen kurgusunu biraz fazla zorlama bulduğumu söylemeliyim. Yazar yeni bir şey denediği için saygıyı hak ediyor fakat üzerine daha fazla kafa yorulması gerekiyordu diye düşünüyorum. Yinede zekice yazıldığını inkâr edemem.
İlginç, farklı şeyler okumayı sevenlere öneririm. Kitabı anlamanız için sonuna kadar okumanız gerekli. Aksi takdirde hiçbir şey anlamazsınız. Arafta kalanlara selâm olsun...
•ᴀʀᴀғᴛᴀ•
Bazı darbeler kırılgan insanlara fazla ağır gelir.
Herkes acı çekiyordu ya da çekmişti ve çekecekti. Hayatın doğasında vardı bu.
VAR MI SİZİN DE BÖYLE CİNNETLERİNİZ?
“Deliler ile benim aramdaki tek fark, onların bunu kabullenmemesidir. Oysa ben biliyorum deli olduğumu.” diyor, sürrealist ressam Salvador Dali. Dünyanın büyük çoğunluğu onun deli olduğuna, geri kalanıysa dahi olduğuna inanıyor. Hem deli olmak, dahi olmaya engel mi? Ya da tam tersi; dehalar da bir gün
Dakhumn - Erdem Şimşek
"Kurşun, sesi vuramıyordu."
Dakhumn
Merhabalar... Uzun süredir kitaplığımda duran ve zamanını bekleyen kitaplardandı Dakhumn. Okumamaya karar vermiştim çünkü klasik bir kurt adam efsanesi falan sanmıştım. Sonra anlık bir hisle okumaya karar verdim. Hem de şu anda elimde okuduğum bir kitap varken. Altını
18. yüzyıl Japon edebiyatının önde gelen isimlerinden Akinari Ueda’nın en tanınmış eserini okudum. Bu kitap birbirinden farklı şekilde gelişen ve dokuz fantastik anlatıdan oluşan bir öykü koleksiyonu. Kitaba adını veren hikaye gibi bir şey de söz konusu değil, aslında kurguların temaları ‘’yağmur’’, ‘’ay’’ ve doğanın eşsiz güzelliklerinin betimlemeleriyle süslendiğinden olsa gerek, kitabın ismine bu başlık uygun görülmüş sanırım.
Doğaüstü varlıkların eşliğinde, bazen gerçek bazen de gerçeküstü olayların içinde buldum kendimi. Öykülerin kökleri ve kaynağı da Çin ile Japon halk hikayelerine dayanıyormuş. Yazar ‘’Çin’’ kaynaklı olanları tekrar düzenleyip birkaç ufak değişiklikle kendi ülkesine özgü kurgular yaratmış. İnsan ve doğanın sonsuz etkileşimini yansıtan bu öykülerde, yazarın üzerine parmak bastığı şeyin ‘’ahlaki değerler’’ olduğunu anlamak mümkün. 
Yağmur ve Ay Öyküleri
