kurtların ve vahşi kadınların genel hayat kuralları
1. Ye
2. Dinlen
3. Aralarda dolaş
4. Sadakat göster
5. Çocukları sev
6. Ay ışığında gevezelik et
7. Kulaklarını ayarla
8. Kemiklere kulak ver
9. Seviş
10. Sık sık ulu
Sayfa 499 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Yemekleri bilmeyip bana da aynısından diyen müşteri gibi kitaba bakıyorum.
“Zekâ, cesaret ve iyi niyetin birleştiği noktaya erişmek istiyorum. Bir şeyden korkacaksam, parasızlıktan değil, kendi gerçeğimi bulamamaktan korkmak istiyorum. Parça başı doğrularla avunmak yerine, bütünü kucaklamak istiyorum. Ağzımdan çıkan her sözün, her kelimenin doğru olmasını istiyorum.
Ayağı yere basmayan bir malumat istifçisi, bir
Çok haklı .d
Anasının düzgün ve boyalarını çalıp sürünerek mektebe gelen bir kızın başka bir kıza, tırnaklarını biraz sivriltmiş diye kinayeli laflar söylemesi; oğlan çocuklarla pazar günü gezmeye gidip bütün şehre yayılacak kadar kepazelik çıkaran ve bu yüzden daha iki gün evvel inzibat meclisine çıkıp bir hafta muvakkat tart alan bir zavallının hiç yüzü kızarmadan “Aman yarabbi! Hiç utanma kalmamış... Ayşe’nin Ahmet’le gezişine bakın!”demesi sadece gevezelik ve düşüncesizlik olamazdı.
YKY YayınlarıKitabı okudu
Hayatı bir han olarak tahayyül ediyorum, çöküş arabası gelene kadar orada kalacakmışım. Araba beni nereye götürecek bilmiyorum, çünkü hiçbir şey bilmiyorum. Dört duvar arasında beklemek zorunda olduğuma göre, hanı bir hapishane olarak da kabul edebilirim, çeşit çeşit insanlarla karşılaştığım için dostlukların yeşerdiği bir yer olarak da. Huysuz ya da görgüsüz biri sayılmam. Odasına kapanıp, kendini yatağa atıp gözünü bile kırpmadan bekleyip duranları kendi hallerine bırakıyorum; kulağıma hoş seslerin ve müziklerin çalındığı salonlarda gevezelik edenlere de ilişmiyorum. Kapının önüne oturup gözlerimi ve kulaklarımı manzaranın renkleri ve müziğiyle sarhoş ediyor, arabayı beklerken alçak sesle, yalnızca kendim için bestelediğim anlaşılmaz şarkıları söylüyorum.
Gece çökecek, o posta arabası kapıya dayanıp hepimize seslenecek. Bana bahşedilmiş hafif rüzgarın ve onun tadını çıkarabilmem için bahşedilmiş ruhun tadını çıkarıyorum; ve daha fazlasını ne soruyor ne kurcalıyorum. Handaki anı defterine yazıp bıraktığım şeyleri günün birinde benden başkaları da okur, bunlarla yol boyu oyalanabilirlerse ne âlâ. Kimse okumazsa ya da zevk almazsa o da kabulüm…
Öfkeliydim, kendime karşı öfkeliydim. Bana hep böyle olur. Kelimelerin tadını unutacak kadar uzun süre susarım ve birden bent yıkılır, içimde ne varsa, tuttuğum ne varsa boşaltırım, bitmez tükenmez bir gevezelik başlar; daha çenemi kapamadan pişman olmuşumdur bile.
Sayfa 55 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Konuşma ve eleştirme özgürlüğüyle,
gevezelik ve adi şakaları birbirine karıştırıyorsun.
Sayfa 94 - Payel Yayınları 13.BasımKitabı okudu
Bir anlık da olsa mutlu olunca gevezelik yapar insan.
Sayfa 25Kitabı okudu
