Alışılmadık sağaltma yöntemleri yüzünden,Amerika’da atıldığı cezaevinde ölen Wilhelm Reich’ten, alışılmadık derinlikte ve gerçeklikte,psikolojik çağrı niteliğinde bir kitap!
Yazarın yaşamından ve acı deneyimlerinden çıkardığı milyonlarca cümlenin,bu zamanın gerçekliğine tıpatıp uyuyor olması sarsıcı geldi bana.Bilimsel bir inceleme bile diyemiyorum,kesinlikle insanca bir belge niteliğinde.
Küçük adamın yüzyıllar boyunca palavracıların peşinden koştuğunu,onun kötü çığırtkanlıklarını içine attığını ve yaşamı onu çağırdığında ise kör ve sağır olduğunu,kendi yaşamından ölesiye korkup,kendisi dışında savunulan tüm ideolojilere bağımlı hale geldiğini gözler önüne seriyor.Oysa ki küçük adam sefaletini kendisi yaratıyor,toplumsal sefalet yüzünden topluca ölünceye dek yolunu şaşırıp yolunu kaybediyor.Yolunu bulması,varlığının dehşeti ile,kendini kavraması için ilk zayıf ışığı yakmasına bağlı.
Cesur cümlelerle bezenmiş,kendini bulma ve farkında olma yönünde,iddialı bir eser.Ben geç kalmışım,okunmak için geç kalınmamalı.
Wilhelm Reich
