28 mayısta sitemizde. "21. yüzyılın en iyi romanını okudunuz mu? " başlıklı bir haber yayımlandı. Haberi okuduktan sonra acaba bu kitabı birincilik kürsüsüne taşıyan nedir diye meraklandım. Ne yazık ki bu kadar meraklanmama rağmen, henüz okuyabildim bu kitabı. Gerçek bir başyapıt doğrusu. Diriliş, yeniden doğuş, hayata dönüş gibi temalara hakim kitaplar daima ilgimi çekmiştir zaten ve bu kitap da onlardan biri.Inanın bana, okuyunca anlayacaksınız :-)
312 syf.
10/10 puan verdi
Kitabı yeni bitirdim,sabahı bekleyemedim hemen yazmak istedim.Sarsıldım!Gözyaşlarıma hakim olamadım okurken.Aşk,acı,varoluş,bilinçaltı üzerine düşündüren ve öldüren bir ..... " kitap" diyemiyorum bu bu kitaptan öte bir şey...Bir aşk tek başına nasıl yaşanır,kurgulanır?Bu hayata nasıl katlanılır? İnsan bir gün "ben" olur mu?Soruyor bize bu şahane kadın "savaş ve barış var mıdır?" diye cevabı buluyoruz etimizi koparırcasına.Biz bu savaşı kazanır mıyız?
Kendime gelemeyeceğim bir süre,yine de şöyle bilgi vermem gerekirse:üç kişi üzerinden anlatılıyor roman.İç konuşmalarla ilerliyor .Evet,biraz okunması zor gelebilir ancak spoilerlara takılmadan biraz araştırma yaparak ve zinde bir kafayla okunması gerekli,zaten bittiğinde ruh sağlığınız bozulacak.Önerim kitabı bölmeden ,sürüncemede bırakmadan okumanız.Yaşadığım her an aklımda olacak,bir gün yeniden okuyacağım ben bu aşk'ı.Ama önce Ingeborg Bachmannla tanışmışken tanımaya devam etmeliyim.
"çünkü bir insanın ruhu söndüğünde bir başkasının yaşamaya başlamaması için hiçbir neden yok,"
"Ben,Ivan'da yaşıyorum
Ivan'dan sonrasını değil."
Birinci mektub mektubat 1. mektub
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَ بِهِ نَسْتَعِينُ
Birinci Mektub
Her insan yavrusu dünyaya çıplak gelir ve hayata sıfırdan başlar. Kimileri doğuştan şanslıdır, kimileri ise şanssızlığı ile doğar. Jerry de buna dahil. O da, her bebek gibi ağlayarak dünyaya gelir ancak her bebek gibi gülmeyi öğrenemez. İlk darbe annesinden gelir ve terk edilir, sonrasında alkolik babası tarafından Katolik bir bakım kurumuna bırakılır. Tam on altı yıl boyunca hayatındaki depremlerin ardı arkası kesilmez.
Bu kitap ne yazık ki yazarın doğrudan kendi hayatını aktardığı ve çocukların maruz kaldığı -gerek sözlü gerek fiziksel- tacizlerle alakalı. Özellikle de kendilerini Tanrı'ya adamış olan rahibelerin ve eğitim görevlilerinin bu tacizcilerin başında gelmesi ürkütücü bir şey. Yetişkin bir insanın dahi kaldıramayacağı bu işkence ve tacizlere, ufacık bir çocuğun maruz kalması ise çok daha ürkütücü. Ben okurken bile zorlandım ki bizzat deneyimlemenin nasıl bir şey olduğunu hayal dahi edemem.
Herkesin 'insan' olduğuna inanmıyorum. Şu bir gerçek ki aramızda insan kisvesindeki iblisler var ve biz onlarla aynı gezegende yaşıyoruz. Belki cennet de cehennem de sadece buradan ibarettir.
·
Not rated
hayata farklı bir bakış getiriyor.modern hayatın bizden götürdüklerini görmemizi sağlıyor ve sorgulama fırsatı veriyor.
Beklediğim gibi duygu yüklü bir kitaptı. Bir annenin kızı için verdiği zorlu mücadeleyi okurken hissettiğim yalnızca hüzün değildi, onları bu zorlu hayata sürükleyen kocasına (ve onun gibi olan tüm erkeklere) duyduğum öfke çok daha baskındı. Neredeyse okuduğum her satırda öfkemi bastırmaya uğraştım. Betty ile birlikte nefret ettim, korktum, ağladım, çaresizliğin keskin dişlerini yüreğimde hissettim.
İran'ın, kadınları hiçe sayan yasaları, kadınların erkekler karşısında hükmünün olmaması, bunun için 'din ve inanç' sistemini kullanmaları ve dahası... bir kadın olarak sinirlerimi fazlasıyla yıprattı. Aslında hepsinden ziyade kadınların bile, kadınları hakir gören bu yasaları desteklemeleri beni çileden çıkarttı. Ne kadar düşünürsem düşüneyim buna bir anlam kazandırabileceğimi sanmıyorum. Bana göre bu toplumun geneline bulaşmış ve zihni doğrudan etkileyen bir hastalıktan ibaret.
Uzun bir süre dram okuyabileceğimi sanmıyorum. Okurken sinirlerimi altüst eden bu hayatı bizzat deneyimleyen Betty ve sayıları hiç de az olmayan Betty gibiler için üzgünüm.
