Yaşadıkça
Mutlaka yaşamalıyız
En çok da rüzgârda bir ağaç gibi hür
En çok keder içinde
En çok yaşamasını istediğimiz
… +83
Ben miyim bu şeylerin sahibi?
Kafamda bir çocuk meraksız.
İç alemin oyuncaktan farksız;
Odam, içine bir ayna gibi.
Aşk var avuçlarımda, geçmişimi kafiyesiz bir şiir müsveddesi gibi buruşturup atmış olan!
KAHRAMANLIK
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmemektir.
Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir;
Kahramanlık; saldırıp bir daha dönmemektir
Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından
Koşar adım gitmeli onların arkasından.
Kahramanlık; içerek acı ölüm tasından
İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.
Yırtıcılar az yaşar... Uzun sürmez doğanlık...
Her ışığın ardında gizlidir bir karanlık;
Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık;
Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmemektir.
Bunun için ölüme bir atılış gerektir.
Atıldıktan sonra bir daha dönmemektir...
1933
Sayfa 78Kitabı okuyor
Kömen
Bir düşün başların üstünde kağanlık tuğunu,
Ruh duyar orda ölürken bile Türk olduğunu;
Ölümün zevkini bir süs gibi gönlünde taşır.
Dirilerden daha çok orda şehitler dolaşır.
Bu şehit ordusu varken kuramaz kimse pusu,
Yurt için kan dökülür orda denizler dolusu.
Sayfa 70Kitabı okuyor
13
nefret ediyorum sevmekten herkes gibi
nefret ediyorum yazmaktan herkes gibi
keşke bir kilise olsa ağzım
ve harflerim onun çanları
Sayfa 41Kitabı okudu
