Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz. Umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada bir şey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilmeyen çocuklar gibi
Ve elbet biz de bu aşkta büyüyecek
Herşeyi bir başka aşka erteleyeceğiz.
Murathan Mungan
Atilla İlhan
Bir karıştıran var kızların gözlerini
Yıldız alacasından leylâk moruna
Bazılarına sırmalı bir ateş üfleniyor
İçisıra kor yongası kıvılcımlar
Bir karıştıran var kızların gözlerini
Dumanlı bir eylül akşamı loşluğuna
Bazısında şimşek çakıntıları işleniyor
Uzaklarına düşen sessiz yıldırımlar
bazıları okyanus diplerinin
Senin bir havan var beni asıl saran o
Onunla daha bir değere biniyor soluk almak
Sabahları acıktığı için haklı
Gününü kazanıp kurtardı diye güzel
Bir çok çiçek adları gibi güzel
En tanınmış kırmızılarla açan
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil.
Cemal Süreya
Şiir
Gözyaşı Denizi
Sular akar, sular boğulur.
Nefessiz balıklar, kimsesiz çocuklar
Aynı kaderi paylaşırlar
Tanrısız evrenler, tanrı hasretiyle
Cehenneme dönüşürler
Kaçamadığın sokaklara hapsolursun
Oturduğun koltuğa gömülüp kalırsın
Yeteneksiz çocukların
Yetenekli mirasları arasına bir hayat kurarsın
Kanatsız kuşların kanatlarına binip
Diyar diyar gezmek istersin
Susuz kalmış şairler, mürekkep denizinde boğulur
Gözyaşı denizinde şiir sadece sandaldır
Çarşaf gibi denizde her mısra bir tufandır
Bağıra bağıra mısralar dökülür
İçinin sesini susturamaz.
Herkes boğulduğu deniz kadardır
Her şarkı bir tufandır
Her mısra bir tufandır
Her mısra bir cehennem
Her şiir bir ağıttır
Ama kolejli çocuklar nasıl sevişiyor
Ve kızlar yine kolejli onlarda ve taş gibi
Bu kız var ya insanın sevgilisi olsa
Uyku tutmaz adamı
Yılmaz Erdoğan