Can verinceye dek bu çorak yerde
Dertten başka ne geçer ki eline?
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
Sayfa 74 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Can verinceyedek bu çorak yerde
Dertten başka ne geçer ki eline ?
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan ;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene !
Sayfa 74
16.
Her gün biri çıkar, başlar ben, ben demeğe,
Altınları gümüşleriyle övünmeğe.
Tam işleri dilediği düzene girer:
Ecel çıkıverir pusudan: Benim ben, diye.
Can verinceyedek bu çorak yerde
Dertten başka ne geçer ki eline?
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
Sayfa 87Kitabı okudu
Can verinceye dek bu çorak yerde,
Dertten başka ne geçer ki eline?
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan,
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
Duyarsızların anlamayacağı türden bir hikaye...(mehmet reşad)
9-10 yaşlarındayken evimizin yanındaki parkta, bi duvar kenarında yatıp kalkan, orada yaşayan bi adam vardı. 30'lu yaşlarında, siyah beresi, krem, kirlenmiş kazağı, yırtık kadife pantolonu ve artık dikkatli bakınca yırtıklarından ayakları görünen ayakkabılarıyla çocukları izlerdi.
o adamı oradan gidene kadar ben bi daha hiç doyasıya mutlu olup
