Yas bile tutamadım ardından
Çünkü gidenin ardından tutulur yas
Sen bana hiç gelmemişken gidemezdin.
Oysa sen bana bir kez gelsen
Ben tüm gidislerine razı olurdum
Şimdiyse hiç var olmamış gibi
Gelmemiş gitmemiş iz bile bırakmadan
Yok olmussun gibi.
Ne gam ne keder biter gidenin ardından,
Toprak altında kalıp ölen,
Bir umudun bir de ekmeğin peşinden,
Güzel günler düşleyen,
Baba, kardeş, eş bir daha sarılmayacak neylersin,
Bu kanlı altın candan kıymetli,
Cinayetin adı kader olarak mühürlendi,
Fakirlik yüzünden bu ağıtlar yakılır durur hesabını kimler verecek,
Adaleti veren söylesin.
Bu dünyada sınavını verip gidenin ardından, neyi nasıl söylediğiniz, gideni değil sadece ve sadece kendi sınavınızı etkiler. Çünkü ölüm Ademoğlu için niyetin de, sözün de, hareketin de bittiği noktadır.
Ey Oğul,
Sabretmesini bil. Vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma; insanı yaşat ki devlet yaşasın.
Çok konuşma, boş konuşma, kem konuşma.
Hayvan ölür, semeri kalır; insan ölür eseri kalır. Gidenin değil, bırakmayanın ardından ağlamalı. Bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli.
Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise sessizliktedir.