Şuradan geçip işe giderken aklımdan öyle şeyler geçiyor ki kendimi ayıplamamdan yazmıyorum.
"...sanırım en kötüsü beklemekti. Ne beklediğini bilmeden beklemek. Hayat akıp giderken boşa aktığını bilmek, ama bir şey yapamamak. Bir işaret gelene kadar öylece durmak... Beklediğim, aradığım şeyin ne olabileceğini sorup duruyordum kendime. Daha fazla zaman kaybetmek istemiyordum, hayatımın avucumdan akıp gitmesinden korkuyordum. Elleri boşluğu yoklayarak yürüyen bir kör gibi, karanlıkta sarılacak bir şey bulmaya çalışıyordum."
"Aramayınca bulunmazmış demek ki.."
"Aramayınca bulunmazmış demek ki. Arayınca bulunuyormuş. Ben de arayanlardanım. Bende arıyorum, hâlâ arıyorum.
Allah'ın rızasına aşığım.
Bir çocuğun duasında mı acaba, Allah'ın rızâsı?
Yaşlıda arıyorum, gençte arıyorum. Her yerde arıyorum.
Oturduğum yerde kalktığım yerde. Her yerde rızayı arıyorum.
Acaba yolda giderken şu taşı attığım zaman ayağımla kenara acaba Allah'ın rızâsı burda mı ki acaba?
Çöpleri dolaşıyorum, ekmekleri çıkartıyorum. Acaba ekmekleri çıkarttığım zaman Allah'ın rızasını kazanabilir miyim?
... "
#burakkumogluphotograph
#ayakkabıtamircisiturgutamca
#aksaray
" Seni Verene, bu sözleri Söyletene kurban.. "
"ne saçmalık şu Aşk denen şey! "dedi Öğrenci, yürüyüp giderken." Mantığın tırnağı bile olamaz, çünkü hiçbir şeyi kanıtlamaya yaramıyor ve insana hep gerçekleşmeyecek şeylerden bahsediyor ve insanı gerçek olmayan şeylere inandırıyor.
" Okçular içinde rekor sahibi olanlara " Tozkoparan " lakabı verilirmiş ve bu unvana sahip olmak da oldukça zormuş. Ahmet Ağa'nın diz üstü eğilerek attığı ok, yerden 55- 60 cm yüksekten giderken yüksek hızın etkisiyle yerden toz kaldırdığı için " Tozkoparan " adıyla anılmış. "
Sayfa 154 - Tuti Kitap, 1. Baskı -2016Kitabı okuyor
"Allah’ın rızasına âşığım. Oturduğum yerde, kalktığım yerde, her yerde rızayı arıyorum."
Bir çocuğun duasında mı acaba yolda giderken ayağımla kenara attığım taşta mı diye düşüne düşüne rızayı arıyorum..
instagram.com/reel/C6MMWaNI1i...
Kul olmaya geldiğimiz bu garip diyarda kulluktan gayrı her şeyle meşgul olduk. Giderken geride kalacak şeyleri arttırıp biriktirmeye adadık ömrümüzü.
Sayfa 33 - Ketebe yayınları
Velâ-Berâ (Dostluk ve Düşmanlık) ve Bidatçilere Karşı Tavır
Alî bin Ebî Subh diyor ki:
“Biz, bir düğün yemeğindeydik. Derken Ahmed bin Hanbel gel-
di. İçeri girdiğinde evdeki üzerinde resim olan sandalyeye baktı ve
hemen çıktı. Ev sâhibi peşinden koştuysa da o eliyle yüzünü silke-
leyerek “Mecûsî âdeti, Mecûsî âdeti” diyerek çıkıp gitti.
Böylece Mecûsîlerin örf ve âdetlerini taklid eden düğün sâhip-
lerini kınayarak meclislerini terketti.
“Merrûzî diyor ki: “Ahmed’e yolda giderken kamet verildiğini
işiten birisinin (söz konusu kişilerle) beraber namaz kılıp kılama-
yacağı sorulduğunda dedi ki: “Senin işin bayağı kolaymış! Ama bi-
datler çoğaldığı zaman tanıdığın kimseler dışında kimsenin arka-
sında namaz kılma!
Öğrencisi İbrâhîm bin Hâni diyor ki:
“Ben Ebû Abdillâh’a, kendi bidatine davet eden bidatçi birisiyle
oturup oturulmuyacağını sordum. Ebû Abdillâh şöyle dedi: “Onun-
la oturulmaz ve konuşulmaz, umulur ki bu vesîleyle tevbe eder.”
Hanbel bin İshâk ise onun şöyle dediğini işitmiştir:
“Hiç kimsenin bidat ehliyle oturması, onlarla içli dışlı ve samim olması doğru değildir
Sayfa 73 - NedaKitabı okuyor
Annem!
Giderken sadece yalnızlığını mı emanet ettin bana...
Bir de hakkını helal et derler giderken, haram ettikleri hayattan helallik isterler.
Bir de hakkını helal et derler giderken, haram ettikleri hayattan helallik isterler.
Çok zaman sonra oturup
bir fincan kahve içebilmeli
insan eski sevgilisiyle
geride bunu bırakabilmeli
yalnız ya da birlikte
çekip giderken bir ilişkiden.
her şey dün gibiyken
yıllar geçti uzakta birbirimizden.
İnsan savaşa giderken nefret etmediğini, sırası geldiğinde kendine hâkim olup kıyımın ortalık yerinde bile insan kalacağını düşünür. Ama hayatını korumak zorunda kalmasıyla,- -savunma içgüdüsüyle birlikte, varlığının derinliklerinde, yüzyıllar ötesinde kalmış uzak bir ata gibi, kara ve kıllı bir hayvanın uyandığını hisseder. İnsan yüzü, yerini goril maskesine bırakır, insan beyni kıllarla karışık bir kan topağıdır artık. Başlar bağırmaya; "İleri, hepsinin hakkından geleceğiz!” Ama bu ses kendi ağzından çıktığı halde insana yabancı gelir; insan sesi değildir Derinliklerden çıkagelen bu ata, bu goril, maymunla insan arasındaki yaratığı bile ürkütüp kaçırır.
Ruj :))
Değerli yaşamlar her gün yok olup giderken bu budalaca şeylerin uzun ömrü benim hep kafamı karıştıracak. Ben, dünya nüfusunun % 8'i gibi, kaygılarını rakamlara gömülerek yatıştıranlardanım.
