Ah, kapatabilseydim korkuya, kaygıya kapımı,
tıkanmış olsaydı ziftle, katranla.
Ama yazgı gün yüzü göstermedi bana,
tüketti beni, ben zavallıyı!
Sayfa 103Kitabı okudu
Bulamayacağın özgürlüğü aramak için kaybettiğin zamana yazık olmuş.
Ne geçti eline kendini böyle hırpalamaktan,
tükenmekten, acı çektirmekten kendine,
etlerini üzüp, sızlatıp
uzak ölümünü yaklaştırmaktan?
Bir kimseden sorumlu kişi dayanıklı olmalı her şeye;
önde yürüyen kişi yoldaşını kollayıp gözetir,
sağlam bir ad bırakır kendinden sonrakilere.
Sayfa 45Kitabı okudu
“ Kardeş, neden yaşlarla dolu,
neden öyle sırılsıklam gözlerin?
Neden üzüntülü yüreğin,
neden için içini yer öyle? “
Sayfa 20Kitabı okudu
“Söz açmayacağım, dostum, onlardan sana!
Söz açacak olsam onlardan sana
oturur ağlarsın dostum!”
“Olsun, ne yapalım, oturur ağlarım ben de!”
Sayfa 126Kitabı okudu
“Toplandı Büyük Tanrılar, Anunnakiler,
Yazgı Tanrıçası Mammitu
yazgılarını belirledi onlarla birlikte;
hem yaşamı verdi biz insanlara, hem de ölümü,
ama ölümün zamanını vermedi.”
Sayfa 104Kitabı okudu
İçkicibaşı Gılgamış’a dedi ki:
“Nereye koşuyorsun böyle, Gılgamış?
Eline geçmeyecek aradığın yaşam.
Tanrılar insanoğlunu yarattıklarında
yalnız ölüm oldu ona verdikleri,
kendi ellerinde tuttular yaşamı!”
Sayfa 96Kitabı okudu