Əgər Tanrı yoxdursa demək bütün mənəvi dəyərlər divarları sökülmüş evin qapısında "Giriş qadağandır" yazısından artıq bir şey deyil.
Orhan Pamuk’tan okuduğum ilk kitap ve açıkçası kapağı ve arka kapak yazısından yola çıkarak ‘aa alayım bi Orhan Pamuk okumaya başlayayım’ okumaya başladım.
Kitap aslında, yazarın bu kitaptan önceki eseri olan Sessiz Ev’in bir karakteri olan Faruk’un bu defteri bir sandıkta bulup yayımlamak istemesiyle başlıyor. Giriş kısmında da bundan bahsediyor Faruk. Tabii ben bu kişinin kurgusal bir karakter olduğunu bilmediğim için internete arattım ve karşıma bu bilgi çıktı. Ve sanırım ilk de bir kitapta böyle bir kurguyla karşılaşıyorum, aşırı hoşuma gitti bu detay.
İlk sayfasından itibaren beni içine çeken ve okuması oldukça akıcı olan Venedikli bir bilim insanın yazdığı günlüklerden oluşan bir kitap. Böyle tarihsel olayların -doğru ya da yanlış biçimde- kurgulanmasını seviyorum ve okunması da çok keyifli hale geliyor benim için.
Son 30 sayfasında (yazarın son sözünü de dahil ederek) böyle bir şey beklemiyordum açıkçası. Sonunu kendimce tahmin edebildiğimi düşünmüştüm ancak yanılmışım, kitapta yazarın son sözünde de bahsettiği “ikililik” durumu var ve oldukça güzel işlemiş. Kendisi de bu kitabı yazmak için yaptığı çeşitli okumalar ve bunlardan aldıkları ve kendi kişisel deneyimlerini birleştirmiş sonucunda bu tarihi kurgu novellayı yazmış.
Karakterlerin o bunalımlarını, sorularını, acabalarını, endişe ve öfkelerini fazlaca benimsedim. Su gibi akıp gitti kitap.
Beni oldukça şaşırttı ve soru işaretleriyle bıraktı ama bu durum oldukça hoşuma gitti.
Keyifli bir okumaydı, yazarı okumaya devam edeceğim.
Okumak ne şahane şey! 
Beyaz Kale
Özüm özlüyümdə düşünür və belə bir nəticəyə gəlirəm. Əgər Tanrı yoxdursa, demək bütün mənəvi dəyərlər divarları sökülmüş evin qapısında "Giriş qadağandır" yazısından artıq bir şey deyil
Sayfa 42 - Qanun nəşriyyatı 2016Kitabı okudu
"Hikâyenin kalitesi ve keyif vermesi söz konusu olduğunda ne yazık ki yeterli sayıda Stephen King yok."
John D. Mc Donald'ın giriş yazısından.
GARİP AKIMI, ORHAN VELİ...
Orhan Veli'nin şiirimizde başardığı biraz da bu etkinin yıkılışıdır. Şairin arkadaşlarıyla çıkardığı Garip adlı ortak şiir kitabının giriş yazısından bir bölüme göz atalım: "Bu- güne kadar burjuvazinin malı olmaktan, yüksek sanayi devrinin başlamasından evvel de dinin ve feodal zümrenin köleliğini yapmaktan başka hiçbir işe yaramamış olan şiir- de, bu değişmeyen taraf; müreffeh sınıfların zevkine hitap etmiş olmak şeklinde tecelli ediyor. Müreffeh sınıfları ya- şamak için çalışmaya ihtiyacı olmayan insanlar teşkil ederler. O insanlar geçmiş devirlerin hâkimidirler. O sınıfı temsil etmiş olan şiir layık olduğundan daha büyük bir mükemmeliyete erişmiştir. Ama yeni şiirin istinat edeceği zevk, artık ekalliyeti teşkil eden o sınıfın zevki değil. Bu- günkü dünyayı dolduran insanlar yaşamak hakkını müte- madi bir didişmenin sonunda buluyorlar. Her şey gibi, şür de onların hakkıdır, onların zevkine hitap edecektir."
Sayfa 99Kitabı okudu
Ulus Baker'in giriş yazısından. (conatus)
Platon, Syracusa tiranı tarafından defedilir; Herakleitos dağa çekilerek tapınakta çocuklarla oyuna dalar; Empedokles kendini Etna yanardagına atar ... Şimdi bir Spinoza anekdotu daha ... Spinoza'nın "özel" dostlar çevresinden, biyografisinin yazan düşünür Tsehimhaus anlatıyor: Spinoza'yı bir gün örümcek ağlarına sinekler atıp, nasıl hayatları için ölümüne mücadele ettiklerini seyrederek çocuk gibi kahkahalarla gülerken yakaladım ... Bu anekdot, Spinoza adlı, 17. yüzyılın "dönek Yahudi", "lanetli" filozofunun portresinin ana çizgilerini gözlerimiz önünde kurmaktadır: Hayat, her şeyin varlıgını sürdürmek için belirsizce ve sonsuzca harcanan bir çabanın (conatus adını verir bu çabaya) süregidişidir ... Yani sonsuzca bir akış ... Tschimhaus'un bahsettigi çocukluğu bu düşünürün inanılmaz güçteki düşüncesinin temel unsuru haline getiren işte bu özelligi, yani doğada mutlak bir masumiyeti varsaymasıydı. Bize belki bir "zalimlik" belirtisi olarak görünebilecek bu anekdot, Etika yazarının asırlar öncesinden bize gönderdigi bir mesajdır aslında: Yaşam hiç bir surette "iyilik" ve "kötülük" terimleriyle sorgulanamaz. Hayat sürer ... Yaşamın özü, amaçsızca ve belir sizce süregitmesidir.
Sayfa 19
“Avuç içlerini okuyarak insanların kişilik veya geleceğini kestirmek, insanların el yazısından kişilik analizine girişmek, kafatası büyüklüğüyle zeka arasında bağ kurmak ‘sahte bilim’ örnekleridir. Bunlar kanıta dayanmaz ve hiçbir değerleri yoktur.”
Sayfa 22 - DemKitabı okudu
Geçmişten bugüne dek birçok sahte psikoloji akımı türemiştir. Sahte psikolojiler, insan davranışını bilimsel kanıtlara dayanmaksızın açıklayan sistemlerdir ve sadece insanları eğlendirmeye yararlar. Avuç içlerini okuyarak insanların kişilik veya geleceğini kestirmek, insanların el yazısından kişilik analizlerine girişmek, kafatası büyüklüğü ile zekâ arasında bağ kurmak sahte bilim örnekleridir. Bunlar kanıta dayanmaz ve hiçbir değerleri yoktur. Günümüzde popüler bir alan olan astroloji de geleceği tahmin etmeye ve kişiliği açıklamaya çalışan sahte bir psikolojidir. Araştırmalar astrolojik işaretler ile kişilik ve diğer hayat olayları arasında bir ilişki bulamamışlardır. Bazen psikoloji, antropoloji veya psikiyatri gibi disiplinlerin sömürgeci amaçlar için kullanıldığı da olmuştur. Bir asır önce, "Afrikalının beyninde düşünceye ayrılan yer çok azdır" diye yazabilen bir İngiliz sömürge psikiyatristi, Afrikalıyı "Beyinsiz Avrupalı" olarak tanımlamak suretiyle onun üzerinde tahakküm kurmayı ve onun elinden sahip olduğu şeyleri almayı meşrulaştırıyordu. Bilimin sömürgeci amaçları için istihdam edilmesi bugün de sürmektedir. İşte eleştirel düşünce bunu ayırt edebilmek için bize lazımdır.
Sayfa 22 - Giriş KitaplığıKitabı okudu
Bir kitap her şeyden öte, kayıtsız evreni dolduran, başka ciltler arasında okuruyla, yani kaderinde o semboller olan kişiyle tanışana kadar kayıp olan bir ciltten ibarettir.
Jorge Luis Borges, A Personal Library'ye giriş yazısından.
Maya Kitap, Çevirmen: Esra Doğu, 1. Baskı, İstanbul Nisan 2018Kitabı okudu
