gün
@gisodd
"Kız alışmıştı. Dünya üzerinde, öleceğini bildiği hâlde hayatta kalan bütün insanlar gibi..."
64 reader point
Joined on February 2022
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bahtiyar olamaya alışmamış insanların, her saadetin arkasında pusu kuran fena talihlerin bir suikasdinden ürkmelerine benzeyen sebepsiz bir korku içinde sevincini frenliyordu.
Ben'in Allah'da yok olmaya koşması azizleri, insanlıkta yok olamaya koşması dahileri, millette yok olmaya koşması kahramanları yaratmıştır.
Reader Follow Recommendations
Vallah billah yaşamakta gözüm yok. Sevmedim bu kahpe dünyayı ben.
Yattığı hâlde bile kendi ağırlığını taşıyamayan bu vücut, uykudan ve bayılmadan daha dinlendirici bir sükûn banyosuna muhtaçtı. Onun en büyük yükü maddesi değildi. Çekemediği şeyler fena hatıralar ve korkulardı.
Sevgiliyi görmek ümidinde, ölüyü diriltecek bir enerji kaynağı olduğunu, şimdi, yaşayarak anlıyordu.
Belki de aşk bir yorgunluktu.
Ne? Ebedilik. Bu, benim gözlerimin altında senin bakışındır.
Ben kaçmadım ki, kaçmanın taklidini yaptım. Vücudum kaçtı ve içim orada kaldı...
Oturmakla dinlenemeyecek kadar yorgundu. Başını dayayacak yer arıyordu. Gururu vücudundan daha yorgundu.
Ne garip ruhum var. Deli değilim ben, deli kadar basit değilim. Neyim öyleyse?
Bir kaçış, ne saltanat! Kaçmak, sevgiliden kaçmak, sevilmek için kaçmak, fakat kaçabilmek. Ben kaçabilir miyim?
Kendisi bir kuyudur ki, içine evvela kendisi düşmüştür.
Bu muydu sarhoşluk? Onu varlığa bağlayan her şeyin bu gevşeyişi ve çözülüşü, bu yokluğa doğru sarkış, bu köksüzlük ve sallantı ona korku verdi.
Yanlış: Sevmiyorum onu ben. Ve bu kadar büyük bir yalanın neticelerini sırtıma alamam. Yüklerin en büyüğü evlenmektir.