"Neden beni uyandırıyorsun, ey bahar? Sesin sakinleştiriyor beni, senin kutsal çiylerinle ferahlıyorum ama solup gitme zamanım geliyor, yapraklarımı dökecek fırtına gelmek üzere. Yarın yolcu gelecek, beni güzelliğimle gören gelecek, gözleri beni arayacak ama beni bulamayacak.”
"Ey dik yamaçlara tınnanan seyyah! . . .
Yardımcın olsun, bu korkunç gecede Allah ...
Yolcu, yolcu! . ..
Ölümdür, bu ücra yolun öbür ucu ...
Açmasın sana da bir taze mezar:
Kalbinde, bu soğuk gece ... Gitme, kal. ..
İhtiyar, ihtiyar!. .. "
Sayfa 91 - Dergâh
Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı değil, paylaşalım:
Ne yapıp ye'simi kahreyleyeyim, bilmem ki?
Öyle dehşetli muhitimde dönen matem ki!
Ah! Karşımda vatan nâmına bir kabristan Yatıyor şimdi.. Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor, ey yolcu, Nereden başladı yükselmeye, bak, nerde ucu!
Gitme ey yolcu, berâber oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı değil, paylaşalım:
Ne yapıp ye’simi kahreyleyeyim, bilmem ki?
Öyle dehşetli muhîtimde dönen mâtem ki! ..
Ah! Karşımda vatan nâmına bir kabristan
Yatıyor şimdi... Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerde ucu!
Bu ne hicrân-ı müebbed, bu ne hüsrân-ı mübîn...
Mehmet Akif Ersoy
Gitme Ey Yolcu
Şu mezarlar ki, uzanmış gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerede ucu!
Bu ne hicrân-ı müebbed, bu ne hüsrân-ı mübîn
Ezilir rûh-i semâ, parçalanır kalb-i zemin!
Mehmet Akif Ersoy