"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
Öncelikle arkadaşlar bu incelemeyi bir pedagog bir öğretmen veya bir eğitimci edasıyla yazmadığımı belirtmek isterim. Kaleme alırken bir sosyolog ve 20 yıl bu eğitim sisteminin içinde olan bir fert olarak kaleme aldım. Elimden geldiğince bilimselliğe girmemeye sadece kendi alanımın noktalarına değinmeye çalışacağım. Önce kitap hakkında sonrada
Gitmek cesaret ister ufaklık
Gittinmi tam gideceksin
Öyle beylik laflara gerek yok
Hiçbir keşke kalmamalı dilinde
Şüphe bırakmamalısın geriye
Gelmez diyecekler
Öyle bir gitti ki
Yel esti ardından demeliler
1947'de Rio de Janeiro'da doğan Paulo Coelho, iki yıl boyunca Güney Amerika, Avrupa ve Kuzey Afrika'ya seyahat etmeden önce hukuk fakültesine başladı ve bu eğitimini yarıda kesti. Brezilya'ya geri, döndükten sonra 1970'lerde yazdığı tiyatro oyunları ve kışkırtıcı şarkı sözlerinden dolayı (özellikle Raul Seixas için) askeri diktatör yönetim
Anlaşılması çok zor olsa da, bazen aynı satırı defalarca okumak gerekse de anlaşılmaya başladıktan sonra okuyucunun elinden tutup, iç dünyasında muhteşem bir seyahate çıkarıyor ve en sonunda karanlık tünelin sonundaki aydınlığa getirip bırakıyor. Bu açıdan bakıldığında aslında Kierlegaard , umutsuzluğun değil umudun kitabını