- Bir sayı tut içinden.
- Tuttum.
- İkiyle çarp. On beş ekle. Sonra ikiye böl. Tuttuğun sayıyı çıkar bu sayıdan. Yedi buçuk kalır geriye. Yedi buçuğu al, dondurmacıya git. Vişneli bir dondurma ısmarla kendine.
- Bir renk tut içinden.
- Tuttum.
- İçindeki resmin gökyüzünü boya tuttuğun o renkle. Sonra içine doğru eğil ve boyadığın resmi izle.
- Bir tren tut içinden.
- Tuttum.
- Bin o trene. Tren ağır ağır ayrılsın içindeki istasyondan. Sonra pencereye çık. Ağaçlar, evler ve direkler akıp gitsinler önünden.
- Bir sokak tut içinden.
- Tuttum.
- Bahçeli evler olsun tuttuğun sokakta. Bahçelerde ağaçlar olsun. Ağaçların dallarında kuşlar.. Kuşların ötüşünde bir şarkı.. Şarkıda bir şenlik!..
- Bir çiçek tut içinden.
- Tuttum.
- Akşamsefası mı?
- Nasıl bildin?
- Bir mevsim tut içinden.
- Tuttum.
- Tuhaf bir mevsim olsun. Bir yanımızda kar yağsın, bir yanımızda güneş açsın. Bir yanımızdaki ağaç yapraklarını döksün, bir yanımızdaki ağaç çiçek açsın. Leylekler hem gitsin, hem gelsin. Ah diyelim biz, bu kaçıncı mevsim?
- Bir yıldız tut içinden.
- Tuttum.
- Bir yıldız daha tut içinden. Sonra bir yıldız daha. İçindeki yıldızlar çok olursa, ipil ipil aydınlık olur için.
- Bir kuş tut içinden.
- uçuyor, tutamıyorum!...
Mutsuza kim bakacak ?
İki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
İki muhabbet kuşum.
İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim, biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
Dünyaya bile bir dünya anne lazım.
Biri sen ol maviş anne, biri ben.
Dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
birlikte gidelim maviş anne
Bana da kendi serüvenimden bir yer
Bilirsin ki; sigara gibi küçük bir âdeti, küçük bir kavimde büyük bir hâkim, büyük bir himmetle ancak daimî kaldırabilir. Halbuki bak! Bu Zât, büyük ve çok âdetleri; hem inatçı, mutaassıb büyük kavimlerden, zâhirî küçük bir kuvvetle, küçük bir himmetle, az bir zamanda ref'edip yerlerine öyle secâyâ-yı âliyeyi ki, dem ve damarlarına karışmış derecede sabit olarak vaz' ve tesbit eyliyor. Bunun gibi daha pek çok hârika icraatı yapıyor.
İşte, şu Asr-ı Saâdeti görmeyenlere Ceziretü'l-Arab'ı gözlerine sokuyoruz. Haydi yüzer feylesofu alsınlar, oraya gitsinler. Yüz sene çalışsınlar. O Zât'ın, o zamana nisbeten bir senede yaptığının yüzden birisini acaba yapabilirler mi?
Sayfa 234 - Sözler Neşriyyat. San. Tic. A.Ş.Kitabı okudu
"Sevgisizlik dedi ki:
- En yıkıcı olan benim. Buz çölleri içindeki dondurucu yalnızlıkla ezerim insanları. Benim çöreklendiğim yerlerde, evler soğuk, odalar soğuk, yataklar soğuk, sabahlar soğuk, akşamlar soğuktur. Kimsesizlikle yalnızlığın dipsiz kuyularında, küçük bir şefkat ışığı bekleyerek kırpışıp duran gözler, aradıklarını hiç bir zaman bulamadan, benim geçit vermeyen karanlıklarım içinde sönüp giderler.
En yıkıcı olan benim. Sevgi dışı bıraktıklarımı, sevişenlerin başbaşalığındaki mutluluk siluetleriyle hançerlerim. Ağırlığım öyle bir çöker ki yalnızlarla kimsesizlerin bağrına, nereye giderlerse gitsinler, ne gecelerinde, ne de gündüzlerinde benden kurtulamazlar. Ne meyhaneler yeter benden kurtulmaya, ne yabancı otellerin barları, ne gemi kamaraları, ne uçak koltukları...
Bir kere sevgisizliğe mahkum ettim mi insanı, her sevmeye kalktığını başkalarına verir de, yaşamını hıçkırıkların mezbahasında kıyma kıyma ederim.
Hiç bir şey benim kadar kahredici değildir."
Kuşlarımı da bırakayım gitsinler
Dışarıda ölürler mi sence
Postacı mektup bile getirmezse onlardan
Ben bir anne gibi ağlarım sonra
Bırakmayayım, gitmesinler bari maviş anne
Ölürler yazık dışarıda
Onlar birer yıldız olursa
Biri mavi, biri yeşil
Ben onlara bakarım maviş anne.
