İnsanlardan kilometrelerce uzaktaydı; ama her nedense yine de kendini hiç yalnız hissetmiyordu.
İyileşeceğine kendini inandırmıştı; bu inanç, aslında savaşın yarısından fazlasıydı ama bunu fark etmedi.
Sanki… Sanki yaşadığımı hisseder gibiyim!
Yüreğimde çırpınan kuşlar sana haber uçursun,
Büyük bir bahçe yeşeriyor içimde çiçeklerle dolu.
Yalnız hissedersen bir gün, biliyorum ki bulursun,
Sayfaların arasında gizli, mutluluğa uzanan o yolu.
Yüreğimde çırpınan kuşlar sana haber uçursun,
Bu gayret sevdamın başlangıcı, yalnızlığın sonu.
Öyle sev ki beni aklım prangalarından kurtulsun,
Öyle sev ki, beni sessizlikten, sensizlikten koru.
Yüreğimde çırpınan kuşlar sana haber uçursun,
Şu dünyada delirmeyen kim varsa aklını kaçırsın.
Seven tutsun sevdiğinin elinden sırattan geçirsin.
Gönlüme yazdım seni, ya benimsin ya benimsin.
Ahmet Ekinci
Wp durumumda 'Lütfen aramayın, arkamdan konuşun' yazıyor.
Ondan hiç hoşlanmadı ama insanlardan nadiren hoşlandığı için bunda olağanüstü bir şey yoktu.