Dayanacağız elbette...
Sarsılmayacağız....
Gevşemeyeceğiz....
Zaafa düşmeyeceğiz....
Endişeye kapılıp heyecanlanmayacağız...
İfrat ve tefrite dalmayacağız...
Çünkü biz gittiğimiz yolun doğruluğuna,durduğumuz yerin sağlamlığına güvenen kişileriz.Sonra biz o peygamberin ümmeti değil miyiz?O ümmet ki;Allah'ın tek ve bir olduğunu haykırarak;peygamberden en küçük sahabeye kadar hepsi işkenceden geçirilmiştir.Mekke Devleti,Allah'ın nizamını isteyen bu insanları hapsetmiş,pranga vurup çöl kumlarına yatırmış,zincirlere vurup sokaklarda sürümüş ve bu arada Allah'a kavuşanlar/şehit edilenler de olmuş...
Düşündükçe ferahlıyordu,güç kuvvet geliyordu.
Dayanacağız!..
Dayanmalıydı.
Sarsılmadan,zaafa düşmeden,gevşemeden dayanmalıydı.
Ahireti için...
Hem ahireti hem dünyası için...
"Muhakkak ki zulmedenlere,bu(ahiret azabı)ndan başka bir azap daha vardır.Fakat onların çoğu bilmezler.Rabbinin hükmüne sabret.Çünkü sen gözlerimizin önünde/gözetimimiz altındasın.(Her)kalktığın zaman Rabbim hamd ile tesbih et."
(Tur Suresi 47. ve 48. Ayetler)
Şeyh Said'in kızına söylediği gibi;Hani kızı,heyecanla gelir;"Baba" der,"Namusumuz tarumar edildi!Daha ne bekliyorsun!"Şeyh Said'in ağlamaklı verdiği cevap ilginç olur:"Kızım,kızım sen ne diyorsun,bu gün namus-u ekber çiğnenirken!.."
"Cennete girmek için önce ölmek gerekiyormuş.Ama ben hemen giderdim.Gider babamı görür tekrar dönerdim.Babam şimdi cennettedir.O amcalar babamı Cennete götürdüler.Cennete gitmek meğer ne kadar zor işmiş.Babamın başına silah dayadılar.Ellerini de arkadan bağladılar.Sonra alıp götürdüler.Cennete götürdüler/Cennete mi götürdüler acaba?Eğer Cennete gitmişse...Cennet,Allah'ı sevenlerin gideceği yerdir.Babam Allah'ı çok seviyordu.Sevdiğini söylüyordu.Eğer babam Cennette ise...Orada elma var,üzüm var,kuşlar,çiçekler...Off!..Ben babamı istiyorum...Ben babamı istiyorum?Ben babamı istiyorum anne!.. "
Karanlık çöktüğü zaman gecenin,(içinde işlenenlerin)şerrinden,Düğümlere üfleyen (büyücü)lerin şerrinden,Ve haset etmeye başladığı zaman hasetçinin şerrinden,Tan yerini ağartan Rabbe sığınırım.İnsanların gönüllerine vesvese veren (günaha teşvik eden,ibadetlerden alıkoyan Allah'a sığındıkça geri çekilen)o sinsi vesvese verici insan ve cin (şeytanları)'ın şerrinden ben insanların Rabb'ine,insanların melikine(hükümdarlar hükümdarına ve sahibine),insanların(tek)ilâhı (olan Allah)a sığınırım."
(Felak Suresi)