İçinde bulunduğumuz bu koca acziyetin farkında değiliz. Geçti geçen netleşti bazı sorular fakat bu ne bilinmezlik hala içimizde. Annemiz olsun isteriz hep yanı başımızda, yeniden okuldan dönelim dağınık saçlarımızla ve yolun sonunda " bitmek " olmasın, biz büyümeyelim, ölüm olmasın yolun sonunda... Hep cocuk kalsak, yolun sonunda tekrar cocuk olsak..
Bu koca acziyet, bu zamana hükmedememek. İnsanı neden bukadar etkiler, bu memnuniyetsizlik neden..?
Artık anlamalı insan burdan birgün göçmek için geldiğinin. Anlamalı ki insan elbette yok olacak bir acz..