Her mutsuzluk ya bir yanlışın sonucudur, talihsizlik değildir ya da kendi suçlu beceriksizliğimizin sonucu. Herhangi bir yanlış da, bizim sorumluluğumuza girdiğine göre, karşılaşacağımız mutsuzluklar için kendimizden başkasını suçlamamalıyız. Böylece avutabilirsin kendini.
Yüksek sesle düşünmekten kaçın; hayata bir oyalanma gözüyle bakmaktan vazgeç; bunun ötesindeki her şeyin acısını çek sessizce; ve gerçekliğe karşı öfkelenerek yücel. Herkesten kopup ayrılmak her insanın elinde olan bir şeydir.
''Birinden öç mü alacaksın? Onu bağışlamış gibi davran; bırak, hayat öç alsın ondan. Zamanın kendi kendine geçişi,..., nasıl olsa korkunç acılar çektirir herkese.''
Sanki sisler arasındayım; durmadan onu düşünüyorum, ama gözümde iyice belirmiyor. Sonunda bu bende alışkanlık haline gelecek ve gerçek acı hep yarına ertelenecek; insan böylece unutacak ve acı çekmemiş olacak.
Gözler ki birer parçasıdır senden ilahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!