Reader Follow Recommendations
“insanlara güvenmek demek kendini azıcık öldürtmekle eşdeğerdir.”
Sayfa 204
“yatağımın karşısında bir pencere var. odanın duvarları bomboş. nasıl yaşadım on yıl bu evde ? bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden ? ben ne yaptım ? kimse de uyarmadı beni. işte sonunda anlamsız biri oldum. işte sonum geldi. kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.”
