Ya kaçanlar?
Şimdi her biri
Bir başka köyde göçebe
Birbirinden yüce dağlarda koçer.
Yalın ayak giden çocuklar
Ayaklarına sivri kayalar
Dikenler bata bata gitti...
“Ve biz kuşlara emanet ettik yüreğimizi; kendi vicdanında özgür, kendi gökyüzünde göçebe.”
Nazım Hikmet Ran
Gökte bir süre kayar gözleri
Öpüşü hançerlenmiş bir kadının…
Sayfa 13Kitabı okudu
Dune 1.2 (Güncellenmiş Versiyon)
Sanırım bu olağanüstü esere inceleme yapmam çok zor olacak demiştim 3 yıl önce ilk incelememi yaparken. Ve hatta biraz da uzun gelecek ama bu seferlik de böyle olsun diye devam etmiştim...
Semih Doğan 'e teşekkür etmiş ve onun beni bu seri ile tanıştırmasına minnet duymuştum. Onun incelemesi ile seriye başlamış hatta onunla bu sayede iletişim kurmuş
446.jpg){kind=small}
sürgüne gidip de geri dönmüş gibi hissediyorum kendimi...
"... hem hancıymışım hem de ebedi göçebe, gördüğüm, duyduğum her şeyin yabancısıymışım."
Sonra içime ve hatta dışıma kapandım
Küsmek gibi bir şey
Bir çeşit gölge fesleğeni
Bir çeşit olmayan hayat
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim
Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu Bir yığın insan tanıdım ama hep yalnızdım ...
Didem Madak