Şu evrende siz tanrılardan
Daha zavallısı var mı bilmem:
Kurban vergileri
Dua üfürükleriyle beslenir
Haşmetli varlığınız zar zor.
Size umut bağlayan budalalar,
Çocuklar, dilenciler olmasa
Yok olur giderdiniz çoktan.
Sayfa 59 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Tanrı'nın özelliğinin peşine düşme, bir bilgiye, yetiye sahip olma hikâyesi daha.
Mary Shelley ve arkadaşları bir akşam otururken Lord Byron "Hepimiz bir hayalet öyküsü yazalım" der ve teklifi kabul edilir. Bunun üzerine Mary Shelley düşünmeye başlar. O kadar kendini vermiştir ki bu fikre, gece uykusunda "yaratacağı" şeyi
Bu kitabın okunma yaşı 40 degil :) 25nyasimda okusam emimin Kitap bende murat kekilli 'bu akşam ölürüm' etkisi yaratırdı. O zaman iste Kendimi genç Werther ile düş arkadaşı Wilheim gibi konuşur dertleşir anlaşır bulurdum..okeye eklenen dördüncü gibi
Werther'in intiharını yerinde bulmadım, imkansız aşkının imkansız olmadığını, kısa bir an bile olsa Lotte'nin dudaklarında o sonsuz 'an' döngüsü içinde hapsolmuş şekilde yaşayarak da yaşayan bir ölü gibi, loop edilmis bir ani şeklinde yaşayarakta acısını yaşayabilirdi..
Ama ölümü gerçekten güzel bir tiyatro sahnesini anımsattı.
Hatta yer yer( tamamen alakasız olsa da bu örneği acınin derinliğini benzetmek için kullanacağım) İngiliz yazar Mary Shelley tarafından yazılan 1818 tarihli Frankeştayn; veya Modern Prometheus kitabında ki mektuplara benzettim. (Ki orada ki acının tarifi buradakilerden daha lezzetli)
Okudum, pişman değilim, keşke daha önce okuyaydim:)
Orhan pamuk, masumiyet müzesi kitabında ki 'tanıdığımız en muhteşem Füsun' ile yaşadığı o andan bahsederken 'hayatımın en mutlu anıymış, bimiyordum derken o anı tekrar yaşama arzusu ile yaşama tutunurken bu kitapta 'o an' yaşanir ve tekrar yaşayamayacak olmanın hüznü ile esas oğlan hayatına son verir.
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021121.9k okunma
karart göklerini Zeus,
duman duman bulutlarla;
diken başlarını yolan çocuk gibi de
oyna meşelerin, dağların doruklarıyla.
ama benim dünyama dokunamazsın,
ne senin yapmadığın kulübeme
ne de ateşini kıskandığın ocağıma.
Goethe
Prometheus
…
Sen yoksa beni
Yaşamaktan bıkar mı sandın?
Kaçak çöllere giderim mi sandın
Açmıyor diye
Bütün düş tomurcukları?
Bak işte, yerli yerimdeyim;
İnsanlar yetiştiriyorum bana benzer;
Bütün bir kuşak benim gibi,
Acılara katlanacak, ağlayacak,
Gülecek, sevinecek,
Ve aldırış etmeyecek sana
Benim gibi!
Çeviren: Sebahattin Eyüpoğlu
Sayfa 60 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu