KENDİME
Kimseye karıştım mı? hiç karışmadım
Bu ki bana tuhaf sayılmadı
Gözleyip sordum mu hiç? hayır sormadım
Bu ki bana yalan sayılmadı
Acımak işim miydi? hayır
Bir evden olmak kötü müydü? hayır
Zamana zamanla bakmak ne idi ki
Baktım
Tarlayı tarlayla ölçtüm
Meyvayı meyvayla ölçtüm
Denizi denizle ölçtüm
Göğü gökle ölçtüm
Zaten insanı insanla ölçtüm ki
Buruk bir tat mı duydum
Ve duydum
Her şey ki bir yorumdu, sonuç değildi
Sonuç ki zaten yoktu
Sen ki kim
Beni bütün bütün bırakma.
Sayfa 317Kitabı okudu
Ne Zaman Göğe Baksam Kaynaşır Nebülözler
Yönünü bil, yolunu sev, arkana bakma koşarken
Her zaman ilerilere bak, ufukları gözetle
Kadim çizgisini değiştirip tersine akan ırmak var mı?
Düşünceyle beslenen düşlerini yaşarken
Özü kabuktan ayır, söz uzunsa özetle
Sığda göz çimdirenler derinlere bakar mı?
En uzun ömür ne ki, katlan uykusuzluğa
Gece gömülerini sergilerken ışıklar
Göğe Bakma Duraģı
BOZUK SAATTİR YÜREĞİM, HEP SENDE DURUR
Herkes seni sen zanneder.
Senin sen olmadığını bile bilmeden,
Sen bile..
Seni ben geçerken,
Derim ki,
Saati sorduklarında;
Onu ”O” geçiyordur.
Kimse anlam veremez.
Tamir ettirmedin gitti derler şu saati.
Ettirmek istiyor musun demezler.
Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur.
Zamanı durdururum yüreğimde,
Sensiz geçtiği için,
Akrep yelkovana küskündür.
Şu bozuk saat çalışsa benim için ölümdür.
Bil ki akrep yelkovanı geçerse,
Atan bu yüreğim durur.
Bırak bozuk kalsın, hiç değilse;
Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur.
TURGUT UYAR
