Yüzüme senin kaçamak bakışında,
Öyle bir şey var ki söze gelmez;
…
Saçlarımı taradım, toparladım ortalığı;
Çay demledim senin için,
İçimde bir terminal kalabalığı.
Senin çıplak gövdene bakmak,
Her seferinde apansız
Karşıma çıkan bilmediğim bir sokak.
…
Yeni ölmüş birinin gözlerini örter gibi,
Siyah uzun saçlarından
Usulca geçirdim üzgün elimi.
Su aydınlıktır sevgilim,
Bir boyut kazandırır döküldüğü yere;
Gözlerin kadar parlak ve derin.
…
Bugünden öptüm yarın için seni.
Sen aklıma düşünce bir rüzgâr
Duyarım dolar içime
Ve göğsümde bir pencere hızla çarpar.
…
Ama artık katlanamadığım bu acı, göğsümde sıkışan bu yalnızlık içimde durmak, dinmek bilmeyen bu ıstrap beni yakıp tüketirken bana yaşamam için bir sebep vermeleri gerekiyordu. Neden ölmek istemiyordum ben, heden hâlâ hiçbir anlamı olmayan bu yaşama tutunmak
istiyordum?
Sayfa 85Kitabı okudu
kime ne kadar kırıldıysam, kime ne kadar sinirlendiysem aslında en çok kendime zarar verdiğimi fark ettim.
herkes kendi keyfinde, hayatlarına devam ederken sırtımda koca bir kambur ve göğsümde koca bir alev toplu ile hayata ayak uydurmaya çalışmak en çok kendime haksızlıkmış.
Affedememek, kanserin son evresi gibi, öyle ağır, öyle yorucu
İnsanları hummalı baharlar olarak tanımlamak
Ve bu yüzden göğsümde dakikalar
İnce parmaklar halinde geziniyor
Konvoylar geçiyor meşelikler arasından
İsmet Özel